Dag 107-108 Battambang

Dag 107

De nacht was niet geheel prettig. Veel dronken mensen die maar bleven praten en schreeuwen. Ik had al besloten voor het slapen geen wekker te zetten. Ik had wel besloten dat wanneer ik vroeg wakker zou worden ik weg ging van Koh Rong Sanleom. Het eiland zou vast mooi zijn, maar het weer, de honderde muggenbulten en het partyhostel waren voor mij genoeg redenen verder te gaan.

Om 8.30 werd ik wakker en bestelde ik pannenkoeken met maplesyrup.
Vlak erna wilde ik uitchecken en zei ik dat ik twee dagen geboekt had, maar dat ik maar één nacht wilde blijven.
Blijkbaar zei ik dit tegen de manager. Ze vroeg wat er aan de hand was. En ik zei dat het me tegenviel. Ze nam me even apart voor een gesprek en ik zei dat dit niets voor mij was. Ze gaf me vriendelijk het geld terug van de tweede overnachting en ik kon met de boot mee naar de haven.

Aangekomen op de haven moest ik een nieuw bootticket kopen. Ondanks ik er al een had wilde ik liever met de speedferry, want de grote ferry vertrekte een stuk later en deed er 2x zo lang over. Her kostte me 12 dollar meer (€10,80) maar ik was dan wel een stuk sneller.
Een groep Viëtnamezen hadden de kapitein genoeg geld gegeven om de boot bijna een uur langer in de haven te laten liggen, zodat zij ook mee konden. (Alles kan in Azië, als je maar geld hebt)

Eenmaal op het vaste land namen ik en een Duits meisje een TukTuk maar het busstation. Rijdend wederom door het ranzige Sihanoukville.

Ik wilde een busticket kopen en ik hoorde dat deze 15 dollar was en over 10 minuten vertrok. De bus zou naar Battambang gaan. 15 dollar (€13,50)  voor deze immens lange rit was dus geen geld.

De bus was netjes en ik had 2 stoelen voor mezelf. In Phnom Penh moest ik een overstap maken naar een andere bus die bij dit ticket was inbegrepen. Dit was een bus met ligbedden. In de eerste instantie lag ik even alleen. Daarna kwam er iemand naast mij, maar hij ging er naar een aantal uur alweer uit. Ik heb verder goed kunnen slapen in deze bus.

Aangekomen heb ik meteen een motor taxi gepakt. Hij vroeg 3 dollar, ik probeerde nog af te dingen naar 2 dollar, maar hij zei nee. Ik had geen puf het was immers 3 uur snachts inmiddels, dus 3 dollar (€2,70) dan maar.

Aangekomen bij het hostel was de deur gesloten. De motor rijder schreeuwde wat naar binnen en het hek werd open gedaan.

Ik had me ingecheckt en ben daarna snel gaan slapen.


Dag 108

S ochtends opgestaan en ontbeten. Daarna ben ik terug naar mijn kamer gegaan. Waar ik een Zweedse jongen ontmoette. We besloten samen een dag tripje te gaan doen.
Om 13.00 zouden we opgehaald worden met een TukTuk.

Ik ben snel mijn was weg gaan brengen en wilde opzoek gaan naar een shirt. Ik liep in de richting van een overdekt winkelcentrum en onderweg kwam ik al vele winkels tegen, maar alle kleren waren erg duur.
In het winkelcentrum had je alleen kleine stalletjes en kleine winkelruimtes. Ze verkochte allemaal vrouwenkleding op 2 na. Helaas waren de 2 mannenwinkels erg duur.

Terug in het hostel ben ik samen met de Zweedse jongen in de TukTuk gesprongen. Deze bracht ons voor 12 dollar (€10,80) de hele middag rond. We gingen eerst naar de bamboetrein.
Een treinrails waar 1x per dag een grote trein overheen rijdt. De rest van de tijd gebruiken 2 lokale dorpjes het als hun privé rails.
Zelfgemaakte bamboeplateaus met een treinonderstel en een klein benzine motortje brachten ons 7 km door het landschap rondom Battambang. Een grappige en unieke rit.
Eenmaal tegenliggers moesten degene die de minste wagens had zich van het spoor halen zodat de andere konden passeren, daarna kon je alles weer opbouwen en verder rijden.

In het dorp hebben we een rondje gewandeld terwijl een klein meisje ons armbandjes wilde verkopen. Terug bij de rails hebben we wat gedronken en ontmoette we twee Duitse meiden die ik dezelfde ochtend ook bij het ontbijt zag zitten in mijn hostel. We spraken met ze af die avond te gaan chillen.

Het dorpje was verder niets bijzonders. Mensen wilde je continu dingen verkopen.

Op de terug weg gingen we met veel wagons achter elkaar. En bij de TukTuk gingen we verder naar de killing caves.

We moesten een berg beklimmen en daar waren een aantal viewpoints, grotten en tempels. Ook waren er weer aapjes. Die ik vervloekte.

Terug beneden zijn we gaan zitten voor de batcaves. Vleer muizen vlogen uit de grotten en het was een bijzonder gezicht. Echter was die in Myanmar veel spectaculairder.

We werden nog naar een tweede plek gebracht en daar klommen we 50 meter de berg op. Hier was het uitzicht met de vleermuizen een stuk mooier.
We ontmoette hier net zoals vaker deze dag de 2 Duitse meiden weer.
Ik vroeg naar hun dinner plannen en ze gingen naar de foodmarket. Het klonk mij wel goed.
De TukTuk chauffeur van de Duitse meiden zei dat ze daar Lok Lak verkochten. Een typisch Cambodiaans gerecht.

De Zweedse jongen wilde naar het circus, dus de TukTuk chauffeur zette mij af bij de foodmarkt.
Ik zag de Duitse meiden niet terwijl ze sneller waren dan ons. Ik besloot dus maar alleen te eten.
Ik bestelde inderdaad een Lok Lak en 10 seconden later verschenen de 2 Duitse meiden.
Ze kwamen bij me zitten en we aten.

Lok Lak is gauw één van mijn favoriete gerechten geworden.

Terug in het hostel was de Zweedse jongen er ook weer. We hebben gebiljart en gekaart met zijn vieren onder het genot van een paar biertjes en een zak bananenchips die ik gekocht had onderweg van de foodmarket naar het hostel.

Daarna ben ik gaan slapen