Dag 114-115 Het begin van Viëtnam in Hanoi

16 september 2019 - Hanoi, Vietnam

Dag 114
S ochtends opgestaan en ontbijt genomen.

Tegen het einde van de ochtend heb ik mijn TukTuk gereserveerd voor naar het vliegveld.

Ik heb in het begin van de middag nog even rond gelopen in de stad samen met Katja en Florian en daarna heb ik nog wat met hun gegeten. Vlak daarna heb ik nog snel wat muggenspray gekocht met 95% Deet, omdat ik in Viëtnam veel tijd ga doorbrengen in de natuur.

Terug in het hostel kwam ik de 2 Mexicanen tegen waarmee ik eigelijk mijn TukTuk zou boeken, want zij hebben exact dezelfde vlucht.
Ik heb samen met hun uiteindelijk de TukTuk kunnen delen.

Na een tijdje nog gezeten te hebben. Heb ik afscheid genomen van Cambodia en de vriendjes die ik daar had.

Ik ging met de 2 mexicanen in de TukTuk naar het vliegveld. Daar aangekomen gingen we door de standaard procedure van inchecken en douane. Ik had nog wat Cambodiaanse Riel over dus deze wilde ik spenderen en ik kon uiteindelijk nog een doosje koekjes kopen en een flesje water.

Bij onze boarding gate ontmoette we veel gezellige mensen wat uiteindelijk resulteerde in een gezellig gesprek met meerdere mensen.

Om 19.15 gingen we dan uiteindelijk vertrekken met het vliegtuig.

Aangekomen in Hanoi Viëtnam duurde het behoorlijk lang todat ik mijn visum kreeg.
Het mexicaanse koppel wachtte op mij en hadden een briefje op mijn tas gelegd, terwijl ze de tas van de band gehaald hadden.
Helaas zag ik mijn tas niet, omdat ik van de trap van de andere kant kwam.
Na 10 minuten zag ik mijn tas toch liggen met het briefje.
Er stond opgeschreven dat ze alvast een simkaart gingen scoren.

Uiteindelijk door alles heen kocht ik snel een simkaart en het lokale geld, namelijk de Dong (đ).
Voor een kleine bedragje namen we de bus naar het centrum.
In de bus ontmoette ik een Nederlands meisje. Ze moest ongeveer op dezelfde plek als ik eruit en ze was al ooit in Hanoi geweest. Dit maakte alles wel een stuk makkelijker.
Ik zei doei tegen de Mexicanen en liep een stukje met het Nederlandse meisje mee.

Eenmaal opgesplits met het Nederlandse meisje. Liep ik nog een stukje alleen en had ik moeite met het vinden van het hostel. Toen ik het hostel zag was er 30 meter verderop een soort gevecht, dus ik probeerde dat maar te vermijden. Het hostel leek gesloten (om
23.00), maar na een tijdje en wat gebonk op de deur deden ze open.
Snel ingecheckt en een douche genomen. Daarna nog wat gepraat met mensen en ben ik gaan slapen.

Dag 115
S ochtends opgestaan en gaan ontbijten. Mijn eerste Vietnameese koffie en ik moet zeggen dat naast de westerse cafés die ze hier in Azië hebben de Viëtnameese koffie wel de beste is.

Na het ontbijt ben ik snel actie gaan ondernemen. Ik ben te voet eerst naar de Royal citadel geweest. Voordat ik bij de entree van de citadel was kwam ik al langs één van de torens. Een oude wachttoren die beschadigd was door maar liefs 3 kanonschoten.

De royale citadel is een oud paleis van de vroegere koning. Ook was hier een bunker gebouwd onder de grond en kon je zien hoe ze tegenwoordig nog alles opgraven.

Na de royale citadel probeerde ik naar het Mausoleum te gaan. Onderweg sprak een man in een politieuniform mij aan en vroeg of ik eten wilde en gaf me een menukaart. Op dat moment was ik zoekende naar eten en de prijzen op de kaart waren goedkoop.
Ik dacht geen moment aan een scam ofzo, omdat de mensen behoorlijk vriendelijk zijn in Viëtnam. Ik kreeg een noodlessoep en deze smaakte ook erg goed. Een typisch Viëtnamees gerecht.
Tijdens het eten zag ik de politieagent meerdere mensen naar dit restaurant lokken. Ook kwam de politieagent binnen en het leek wel of het restaurant van zijn vrouw was.

Na een normale prijs betaald te hebben ging ik verder en kwam ik bij het Mausoleum uit. Een soort monument wat het graf blijkt te zijn van voormalig president Ho Chi Minh. Onder zijn leiding werd Viëtnam onafhankelijk en kregen ze een democratische republiek.

Er viel niet bijzonder te zien, maar het Mausoleum was na mijn mening een mooi stukje architectuur.
Na het Mausoleum liep ik naar de tempel of literature. Een soort Aziatische tuin met kleine typische Aziatische gebouwtjes, planten en vijvertjes.
Het geheel was enorm mooi om te zien, maar het was niet heel bijzonder om te zien.


Tot slot ben ik naar de Train Street geweest.
In grote steden in Azië rijdt de trein ook nog steeds, maar niet zoals in grotere modernere steden onder de grond. Nee hier gaat deze dwars door de stad en de woonwijken heen.
Links en rechts van het spoor is een meter ruimte om te lopen en mensen wonen dan ook direct aan het spoor.

Tegenwoordig zijn bepaalde stukken spoor enorm toeristisch geworden doormiddel van kleine restaurantjes.
Ik scoorde eerst ergens een biertje, maar ik besefte snel dat ik wel een betere plek kon vinden. Biertje achterover tikken, betalen en verder.
Bij mijn volgende restaurantje langs de train street zag ik egg coffee op de kaart staan.
Een koffie waar bovenop geklopt en gezoet eigeel wordt aangebracht. Daarnaast doen ze in de koffie altijd gecondenseerde melk wat erg zoet en stroperig is. Als je normale koffie met melk besteld krijg je ook gecondenseerde melk.

Op dat moment kwam de trein eraan. Iedereen haalde de tafeltjes en stoeltjes wat verder van het spoor af. En een man begon te fluiten en te roepen dat de trein kwam.
De trein kwam voorbij en de ruimte waar ik stond tussen de huizen en de voorbij rijdende trein was nog geen meter. Desondanks reed de trein toch redelijk goed door.

Nadat de trein voorbij was gereden had ik nog een ander plekje gezocht. Want een uurtje later zou de volgende trein komen. Het was namelijk zaterdag en in het weekend rijdt de trein blijkbaar vaker.

Ik vond een nieuw plekje en ik heb een sprite besteld. Iets waar ik in Azië toch een soort verslaving van krijg.
Ook hier kwam na een uurtje de trein weer voorbij, maar dit keer zei mijn gevoel dat de ruimte een stukje kleiner was dan de eerste keer.

Na de tweede trein wilde ik terug naar mijn hostel. Ik volgde Maps.me en kwam daardoor weer bij het spoor uit, want dit is officieel een voetpad en treinspoor gecombineerd en zo kwam ik ook weer bij mijn eerste restaurantje aan het spoor uit. Hier zag ik vervolgens het Mexicaanse koppel waarmee ik samen heb gevlogen. We besloten die avond samen een biertje te gaan doen en ik liep nu toch echt terug naar mijn hostel.

Terug in het hostel heb ik de bus naar Sapa geboekt voor de volgende ochtend. Deze bus was maar liefs 350.000đ (€14,-.)
Na wat rust te hebben gepakt spraken we af bij het hostel van de 2 Mexicanen aangezien die meer in het centrum lag. Ik had overigens niets te klagen over mijn hostel, want voor maar 2 euro een hostel inclusief ontbijt kan je daarnaast niet veel extra's meer eisen. Ook niet in Azië.

Na een 20 minuten wandeling langs allerei restaurantjes was ik bij hun hostel. Vanuit daar gingen we met een grote groep op zoek naar de foodmarkt, maar na een te lange zoektocht eindigde dit in een restaurant, waar achter mij letterlijk kippenvoeten met nagels en al gegeten werd.

Na wat gegeten, gedronken en gepraat te hebben met diverse mensen besloot ik terug te gaan naar mijn hostel voor een wel verdiende nachtrust en een douche.

Onderweg naar mijn hostel kwam ik langs wat winkeltjes waar ik uiteindelijk chips en Oreo's gekocht heb, omdat de volgende ochtend ik te vroeg weg zou zijn voor het ontbijt. Oreo's en chips zijn niet ideaal, maar het is beter dan niets.