Dag 117 De rijstvelden in Sapa

Dag 117

S ochtends opgestaan en naar een restaurantje gegaan met Rachel voor ontbijt.
We kregen brood met ei. Helaas was het brood een beetje beschimmeld. Schimmel eraf geplukt en gewoon eten die handel. We hadden namelijk niet heel veel tijd meer voor de trekking zou beginnen.

Om 8.30 waren we op de afgesproken plek en begon de trekking door het landschap van Sapa.
Het begin was slipperig en modderig en we waande ons door een Maisveld.
Later vervolgende we onze weg meer op een pad.

Ik merkte aan veel dingen dat Rachel geen ervaring had met hiken. We werden ook snel ingehaald door een andere groep.

Na een tijdje gehiked te hebben kwamen er steeds meer kinderen, maar ook volwassenen en ouderen die ons armbandjes wilde verkopen. Steeds dezelfde armbandjes en andere locale souveniers.

Op een geven moment kregen we zelfs een heel jong meisje dat nog niet eens echt kon praten die Rachel maar bleef volgen. Het meisje ging zelfs op commando huilen toen Rachel duidelijk maakte dat ze niets hoefde.
Het kleine meisje was gewoon al zo opgevoed.

Na een paar uur hiken en prachtige uitzichten kwamen we langs een kleine murihuana plantage. Echter werd hier de marihuana gebruikt voor kleding en touw.
Ook kwamen we langs een indigo plant. Deze plant heeft groene bladeren, maar als je het in je handen wrijft worden je handen blauw (en dat blijft ook voor een aantal dagen). Ze gebruiken deze plant ook om kleding te verven.

Gedurende de hike kreeg ik veel complimenten van de gids over mijn hiking tempo en over de  manieren hoe ik de hindernissen nam.

Tegen de middag kwamen we bij het huis van onze gids. Haar dochter van 16 had voor ons gekookt. Er waren meerdere bordjes.
Rijst, gekookte bamboe, kip met ui, omelet en kool. Daarnaast had ze ook zelfgemaakte chili paste van pepers gemaakt en kregen we een borreltje rijst wijn. (In Viëtnam is rijst wijn ook wel bekend als "happy water")

Het eten was super lekker en we konden daarna er ook weer vol tegen aan. Nog snel langs de wc wat gewoon een gat in de grond was met een hokje van houten planken eromheen en we konden gaan.

We hikete verder en kwamen uiteindelijk bij een waterval waar we graag nog heen wilde.
Een bejaarde vrouw liep het laatste stuk voor de waterval nog met ons mee en hielp zelfs Rachel iedere keer met afdalen en het lopen over de stenen. De bejaarden vrouw was nog duidelijk goed fit.

Aan het einde van de hike zijn we bij een restaurantje opgehaald door 2 scooters. We gaven beiden 500.000đ (€20,-) in plaats van 475.000đ (€19,-), omdat het zo'n mooie en leuke dag was geweest.

We kregen nog voor vertrek een metalen armband van onze tourgids.

Terug in het hostel voelde ik me nog redelijk goed, maar Rachel had het wel gehad.

Ik boekte ook snel de bus naar Ha Giang en ging douchen. In de douche deed ik ook maar een snel handwasje voor mijn kleren, want ja die raakte een beetje op en de was service duurt 24 uur.

Ik ging chillen en ontmoette uiteindelijk een groepje van 6 man. Later voegde ook Rachel bij en met dit groepje gingen we uit eten.

2 jongens van dit groepje wilde ook naar Ha Giang voor de motorloop net als ik. Rachel die eerst andere plannen had besloot ineens dezelfde bus te gaan pakken als ik en een viertal te vormen met mij en de 2 andere jongens "Joan" (Spaans) en "Freek" (Nederlands).

Na het omboeken van Rachels bus ben ik gaan slapen.