Dag 126 Met de motor naar Ninh Binh

Dag 126

S ochtends opgestaan en ontbeten, daarna kwam een man mij ophalen en liepen we een kleine kilometer naar de bus. In de bus ging de bus al snel rijden en werd ik terug naar Hanoi gebracht. Mijn intensie was om in Hanoi een motor te gaan huren bij “Styles motorbikes”.

Aangekomen in Hanoi liep ik in de eerste instantie helemaal de verkeerde kant uit, maar uiteindelijk kwam ik bij één van de twee vestigingen van Styles Motorbikes.

Echter bleek dit niet de vestiging te zijn waar je motoren kan  huren. Ik had al snel besloten te kiezen voor een Honda Win Detech 110cc. Je kan dit een pittige schakelbrommer noemen, of een lichte schakel motor. De Honda Win Detech is een goedkoop Aziatisch motortje waarbij veel componenten bloot liggen, waardonder de uitlaat. Je benen hier tegen aanstoten geef je ook een kusje voor het leven.

Eenmaal alles rond kreeg ik voor 11 Dollar per dag de motor mee. Mijn intentie was om de motor ongeveer 3 weken te huren en daarna terug te brengen in Ho Chi Minh City in zuid-Viëtnam. Hiermee zou ik het hele land doorgereden zijn.

Op advies van de eigenaar van Styles motorbikes zou ik beter stukjes met de trein kunnen doen, waarin ik de motor mee kan nemen om zo sneller het land te doorkruisen. Naar zijn mening zou het anders niet te doen zijn.

Toch eigenwijs besloot ik zelf te gaan rijden.

Ik moest met ongeveer 580 dollar over de balk komen voor de huur en borgsom van de motor (ongeveer €522,-). Het meest verwarrende was dat ik maar 2 miljoen kon pinnen per transactie. Dit betekende dat ik naast het geld wat ik nog had gepint in Cat Ba nog eens 4 transacties van 2 miljoen moest doen. (1 dollar is 25.000đ)

Na alles betaald te hebben kreeg ik een kort rijlesje van één van de medewerkers. Na een aantal keer wat baantjes gereden te hebben ging het nog niet geheel vloeiend, maar ik reed.

Terug aangekomen hebben we het papierwerk afgemaakt en kwam er net iemand zijn motor terugbrengen en moest van zijn praktisch nieuwe helm af. Ik mocht deze gratis overnemen, maar ik moest deze wel ophalen in zijn hostel.

Ik had ook nog knie en armbescherming gekocht voor 25 dollar, maar ondanks het duur was gaat veiligheid voor alles.

Ik ben snel de helm gaat ophalen te voet en wilde toen net wegrijden. Op dat moment kwamen er ook 2 Nederlandse jonges aan zetten die een rondje gingen rijden en ook naar het tankstation moesten. We reden er heen, maar ik had wel veel moeite met deze schakelmotor. Deels lag het aan mijzelf, maar ook de kwaliteit van deze goedkoper motor maakte het moeilijk.

Eenmaal rijden kreeg ik een aantal keer problemen bij het langzamer rijden. Zo liet ik mijn motor afslaan en had ik moeite met het schakelen.

Ik reed uiteindelijk de grote weg op, maar al snel achterhaalde een man op de motor mij. Hij riep dat ik terug moest, want het was alleen voor auto’s en vrachtwagen en achteraf klopte dit ook.

Toen hij stopte wilde ik hem bedanken en zijn vrienden en hem wilde mijn motor wel even over de vangrail tillen zodat ik zonder problemen verder kon.

Dit gedaan vroeg hij om 100.000đ. Ik wilde hem wel bedanken en 4 dollar (€3,60) voor de waarschuwing en hulp vond ik wel acceptabel. Echter pakte hij 500.000đ uit mijn hand en weigerde het terug te geven. Hij stopte het in zijn zak en ik stond ineens over 5 geprikkelde Viëtnamezen. Wegwezen en accepteren dat ik.

Ik ben gaan rijden en naar een half uur knapte één van mijn bagage spinnen en kwam tussen mijn ketting. Hierdoor schoot mijn ketting eraf. Een man en vrouw stopte en de vrouw vertaalde alles wat ik zei naar de man toe. De man wilde mijn naar een garage duwen voor 50.000đ (€1,80) ik vond het prima.

Ik merkte al gauw dat ik nog bij de grote stad zat. Want overal werd om geld gevraagd. Eenmaal bij de garage hielp een vriendelijke man mijn en kreeg ik een glas water van de vrouw. De hele reparatie kosten mij maar 25.000đ (€0,90).

Ik kon door rijden en maakte ruim 100 kilometers deze dag. Uiteindelijk kwam ik aan in Ninh Binh. Ninh Binh is een plaats waar overal hoge bergen ineens rechtstreeks omhoog uit de grond schieten. Het word ook wel de Halong Bay op het land genoemd. Het hostel was luxe, maar het leek wel of ik er alleen was.

Er was een mooie zonsondergang bezig en ik besloot toen om nog even rond te rijden opzoek naar een mooie plek voor een zonsondergang. Helaas kreeg ik mijn motor niet aan de praat en moest ik deze continu kickstarten de man van het hostel hielp mij hier ook goed bij. Toen ik rond ging rijden kwam ik uiteindelijk 2 westerse jongens en één Viëtnamees meisje tegen waarbij ik even gechild heb. Deze gaven mij ook de tip om de zonsopkomst te gaan kijken bij Hang Mua viewpoint. Deze nam ik ook zeker ten harte. Ik had verder het probleem dat ik graag veel kilometers te maken en ik zat in twijfel of ik dus 1 of 2 nachten wilde blijven. Ik besloot uiteindelijk om 1 nacht te blijven en dus ook de boottocht die ik had gepland hier te skippen. Terug in het hostel heb ik de motor goed weggezet en en dubbel afgesloten, daarnaast sloot het hostel deze af met een hek.

S avonds bij het eten kwam ik nog een meisje tegen en ik heb hier even mee gepraat. Ook de familie die het hostel runde waren supperlief. Ook de dochter gaf mij af en toe meer aandacht dan ik nodig had, hierbij de vraag of het beleefdheid of meer was..... Ondanks het hostel een super mooi zwembad had heb ik hier geen gebruik van gemaakt. S avonds ben ik dan ook maar optijd gaan slapen, want ik wilde de volgende dag nog een flink stuk gaan rijden.