Dag 127-128 Phong Nha

14 oktober 2019 - Phong Nha, Vietnam

Dag 127

S ochtends vroeg opgestaan en meteen op mijn motor gesprongen om naar de Hang mua viewpoint te gaan.

Ik maakte een mooi ritje en kwam uiteindelijk aan bij een lange zandweg die naar de ingang van het viewpoint zou leiden. Echter stond al aan het begin een bordje dat ik hier mijn motor moest parkeren.

Ik parkeerde deze en liep met mijn help in de ochtend hitte naar de ingang. Ik betaalde mijn entree en en stapte op de ongelijke treden omhoog. Een kleine maar zware klim bracht mijn naar de top waar ik een uitzicht had over een gedeelte van Ninh Binh.

Aan de achterkant kwam een riviertje met heel af en toe bootje door de grot naar buiten. Dit zou het boottochtje zijn wat ik toch zou gaan skippen.

Ik liep nog snel naar de tweede top en besloot weer terug te gaan naar mijn motor. Onderweg over het lange zandpad terug zag ik een eenden boerderij. Honderde eenden werden tegelijk gevoerd zonder dat er hekken om de eenden waren. Ze liepen allemaal in rare patronen terwijl de boer het eten strooide.

Ik kreeg mijn motor niet aan de praat, maar toen kwam de eigenaar van de motorparking en hielp mij met het starten van de motor. Daarna herrinderde hij mij ook dat ik nog moest betalen.

Helaas als mijn motor het nou gedaan had. Had ik gratis kunnen parkeren.

Ik ging terug naar het hostel en pakte mijn spullen. Vervolgens nam ik mijn ontbijt en besloot ik door te gaan Phong Nha. Bij het uitchecken en betalen pinde ik gelijk geld bij, want door kleine probleempjes met de motor en de halve scam van de dag ervoor waarbij ik 500.000đ verloor raakte mijn geld sneller op dan gepland.

Ik kreeg weder mijn motor niet aan de praat en de man hielp mij. Ik ging vervolgens snel naar een tankstation waar ik vervolgens mijn motor weer niet aan de praat kreeg. Maar uiteindelijk naar een aantal keer agressief kickstarten sloeg deze aan.

Mijn weg vervolgde en ik besloot maar netjes over de grote weg te gaan rijden. Vandaag stond namelijk dik 400 kilometer op de planning. Na honderd kilometer besloot ging het bijna mis. Een man vloog de groteweg over, terwijl ik net een vrachtwagen aan het inhalen was. (een oversteek punt bij een grote weg in Viëtnam staat gewoon haaks op de grote weg, terwijl mensen daar 100 mogen rijden) de man zag zowel mij als de vrachtwagen niet aankomen en had het geluk dat hij tegen mij aankwam. Ik scharmde met mijn armbescherming, hand en voetpedaal langs hem. Ik kwam in een slip te zitten en het leek alsof ik  de macht over het stuur verloor. Gelukkig kon ik mij herpakken en de vrachtwagen ontwijken waarna ik de motor aan de zijkant parkeerde. De man zwaaide naar mij en reed weg. Een klein sneedje in mijn hand en mijn voetpedaal stond krom, gelukkig had de armbescherming zijn ding gedaan.

Na een flinke rit besloot ik regelmatig te stoppen voor wat water. De eerste keer stoppen deed een klein kind verbazen. Ik had het gevoel alsof ik één van de eerste westerse personen ooit was die het kind gezien had. Ik kocht een flesje water langs de weg en reed verder.

Iater stopte ik weer om wat te drinken. Ik probeerde de motor weer aan te zwengelen door middel van kickstarten. En hierbij raakte mijn been de uitlaat. Ik reed verder tot een winkeltje en probeerde ijs te bemachtigen omdat het water al op was.  De vrouw snapte mij niet en uiteindelijk kocht ik maar een flesje water om het brandwondje te koelen.

Toen ze mij zag koelen gaf ze me alsnog wat ijs en daar zat ik dan een tijdje.

Na een tijdje reed ik door en moest ik mijn olie gaan verversen. Ik deed  ditbij een pompstation onder toezicht en behulp van een medewerkster voor 125.000đ (€4,50)

Na een stukje gereden te hebben knalde het tankje van de olie open en vloog er olie achter mijn motor eruit. De olie zat op mijn hele motor en ik kon niet verder rijden.

Ik zocht hulp en werd een aantal keer doorverwezen. Uiteindelijk hielp één man mij en verving al mijn olie. Ook zette hij met een zelfgemaakte tool mijn voetpedaal recht, wat het wel een stuk aangenamer rijden maakte. Daarnaast zette hij een nieuwe sluiting op mijn olie tankje. Dit keer was alles ongeveer 80.000đ (€2,88) terwijl het olie verversen net alleen al 125.000đ kostte.

Ik reed door en kwam uiteindelijk naar een immens lange rit van 9 uur s ochtends tot 6 uur s avonds met maar een paar pauze’s aan in Phong Nha. Ik zag op de bergen in Hollywood letters “Phong Nha” geschreven en wist dat ik er was. In de eerste instantie kon ik mijn hostel moeilijk vinden, maar daarna kwam alles goed.

Ik parkeerde mijn motor en checkte in. Daarnaast kreeg ik nog even een ijsblokje van de medewerker die een hele lieve man was. Ik vroeg vervolgens naar de mogelijkheden om grotten te bezoeken en ik kreeg een boekje met de tours die ze aanbieden. Ik ben gaan rondvragen aan andere mensen wat zij hadden ondervonden. Na een hele lange twijfel koost ik uiteindelijk voor de “Paradise Cave”, dit was de eerst ontdekte grot en ook enorm groot en daarnaast de “Dark Cave” hier hadden ze een soort speel park bij gemaakt. Dit samen kosten  inclusief gids, vervoer en lunch 1.350.000đ (€48,60). Maar ik had zo’n goede klik met de hostel eigenaar dat ik het voor 1.250.000đ (€45,-) mocht doen.

Ik ben deze avond wat gaan eten en had een biertje besteld  gedurende het happy hour. (ik kreeg namelijk 2 voor de prijs van 1 biertje). En dat terwijl bier in Viëtnam al zo goedkoop is. (meestal ongeveer één euro). Ik liet mij adviseren voor het het eten en kreeg een peanut beansprout noodles. Een pinda met taugé noodles. Iets wat verrassend lekker was.

Ik ging daarna snel pinnen en ik kreeg mijn tweede biertje erna.

Ik ben vervolgens nog een beetje gaan chillen en ik had snel mijn was laten doen, zodat ik die de volgende dag kon gebruiken. Toen ik ging douchen zag ik weer eens een enorme kakkerlak in de douche. Prettig vind ik het niet, maar ik kijk er tegenwoordig niet meer van op.

Later toen ik plannen had te gaan slapen zag ik dat er nog een meisje op mijn kamer was bij gekomen. We waren toen met zijn tweeën. Het meisje wilde de volgende dag ook grotten gaan bekijken, maar wilde dit allemaal zelf doen. Ik adviseerde haar toch een tour te pakken ondanks ze duur klinken. Het is namelijk zo dat de tours duur zijn vanwege de entree prijzen van de grotten. De tour zelf is dan zelfs goedkoper dan alleen gaan.

Het meisje en ik hebben nog een tijdje liggen praten, maar daarna ben ik toch gaan slapen.

Dag 128

S ochtends vroeg opgestaan en mijn ontbijt genomen. Rijst en noodles met een kop koffie. Ja... het is wat anders dan in Nederland.

Ik werd opgehaald door een busje die na een aantal hostel al gauw vol kwam te zitten. Ook zaten hier diverse Nederlandse meiden in waarmee, ik die dag een goede klik had gekregen.

We gingen eerst naar de Dark Cave. Hier kregen we een reddingsvest, zipline spullen, een helm met lamp en een stukje schuim die ik aan mijn Go Pro moest bevestigen zodat deze in geval van nood bleef drijven.

We klommen direct omhoog en iets wat ik al mijn hele reis wilde ging gebeuren, we gingen een stukje ziplinen. Ik denk dat deze zipline zo’n 200-300 meter lang was en het was voor mij persoonlijk ook al stelde het niet veel voor een goed begin van de dag. Vervolgens moesten we een klein stukje zwemmen naar de ingang van de eerste grot.

We gingen snel erna de grotten in en kregen een rondleiding. We kwamen uiteindelijk uit bij een modderpool waar we in mochten. Soms was deze modderpool dieper dan we dachten. Een moddergevecht bleef een mogelijkheid, maar deze is uiteindelijk uit gebleven.

Terug uit het modderbad konden we ons een een koude plas water in de grot wassen. Vervolgens liepen we naar de uitgang van de grot waar we in een kano stapte en naar het waterpark gedeelte kanode.

Helaas mochten we onze reddingsvesten niet uit doen in dit waterpark gedeelte, omdat ze bang waren dat verschillende Viëtnameese mensen ons dan na gingen doen en de meesten Vietnamezen konden blijkbaar niet zwemmen.

In het waterpark gedeelte was een kleine zipline waarmee je in het water kon springen en een soort klein parkour boven het water welke ik maar niets vond.

De zipline heb ik goed gebruik van gemaakt.

Toen we gingen hebben we onze spullen ingeleverd, ons snel gedoucht en omgekleed. We gingen een soort open restaurant in en kregen hier onze lunch. Er werd vooral rijst, sticky Rice, Verschillend vlees, noodles Komkommer en ei op een palm blad op tafel gezet.

Na het eten gingen we door naar de tweede grot welke eerst een flinke klim nodig had. Blijkbaar in de klim was ik een Oirlonaar tegen gekomen, namelijk Imke Jacobs. Boven op de zag ik haar ook en we hadden hier even wat gepraat. Vervolgens gingen wij de grot in en hebben hier wat bezichtigd en foto’s gemaakt. Een mooie grot die heel groot was maar verder niet iets bijzonders.

Eenmaal buiten even snel een ijsje gehaald want het was wel warm. Één van de Nederlandse meisje wilde ook een ijsje halen, maar had niet goed gekeken naar wat voor smaak ze pakte. Ze had namelijk durian smaak gepakt. Dit is die vrucht die hartstikke erg stinkt en waar de smaak net zo is.

Ze gooide het meteen weg en vervolgens gingen we.

We zijn nog even naar een temple geweest en gingen vervolgens terug.

Ik ben mijn spullen gaan pakken en mij op gaan frissen.

Verschillende mensen van deze dag zaten samen in het “Tigre hostel” en hadden gevraagd of ik langs wilde komen. Dit deed ik dan maar ook.

We hebben samen in dat hostel gegeten en gedronken. Om 7 uur startte zelfs het gratis bier uurtje voor het hostel, wat natuurlijk niet voor mijn bedoeld was. De jongens pakte omstebeurt eentje extra die ik dan maar op mocht drinken. We hebben een gezellige avond gehad en nog met twee meiden die de zelfde kant opgingen als ik het nummer uitgewisseld.

S avonds ben ik terug gegaan naar mijn hostel waar het meisje van de avond ervoor weg was en plaats gemaakt had voor een jongen. Ik zag op mijn bed een briefje liggen waarin stond dat ze het heel gezellig vond met mij en het jammer vond dat ze me niet meer gedag kon zeggen.

Kort erna ben ik gaan slapen.