Dag 129 Op weg naar Hué

Dag 129

S’ochtends vroeg snel mijn ontbijt genomen en mijn was terug gevraagd. Ik heb vervolgens mijn spullen op de motor gegooid en ik ben gaan rijden.

Ik had al contact opgenomen met mijn verhuurder van de motor. Vanwege het niet normaal starten van de motor, het olie reservoir wat ineens open sprong en andere technische problemen in de motor kon ik mijn contract verbreken en deze terug brengen in of Hué of Hoi An.

Een dik 200 kilometer rit en ik probeerde er zo op tijd mogelijk te zijn. Twee Britse meiden die ik bij de grotten excursie had ontmoet gingen per bus de zelfde afstand afleggen, maar zij waren ook een dik half uur eerder vertrokken.

Een rit met veel tegenzin, hier en daar een pauze en niet meer zoveel zelfvertrouwen was gelukkig na ongeveer 4 uurtjes voorbij. Mijn 7L tankje ging een paar honderd kilometer mee, maar ik moest deze altijd zelf goed in de gaten houden aangezien er geen meter op de motor zat.

Aangekomen in Hué kwam ik de meiden tegen in deze stad van 455 duizend inwoners. Ze waren blijkbaar net uitgestapt uit de bus en liepen met hun bagage naar hun hotel. Had ik in deze 4 uur toch een flink gat dicht gereden.

Na het inchecken bij het hostel ben ik mijn motor naar de garage van Styles Motorbikes gebracht voor een onderhoud op kosten van de zaak. Ik ging ondertussen wat eten en drinken in een restaurantje vlak bij. De zon brandde flink deze dag en ik had niet veel behoefte dingen te doen in de tussentijd.

Ik nam contact op met de meiden en ze zochten ook nog een motor voor een rit van 100km. Toevallig dezelfde rit die ik de dag erna ook wilde gaan maken.

Ik adviseerde ze ook Styles Motorbikes te gaan gebruiken aangezien je bij hun in de volgende stad de motor zelf weer in kan leveren.

Ik ben tussendoor langs geweest en de motor was helemaal uit elkaar geschroefd. De gearbox was kapot, de banden waren aan de binnenkant gescheurd en nog veel meer. Dit waren allemaal dingen die vrij veel voorkomend zijn bij dit model motor. Ik kon mijn motor hier kosteloos inleveren en de rest van mijn geld terug krijgen, maar ik wilde heel graag naar Hanoi zelf rijden over de beroemde Hai van Pas.

De meiden gingen hun motor ophalen en sloten hun contracten af. Uiteindelijk was ook mijn motor klaar.

We gingen vervolgens naar een gesloten waterpark. Hier staan meerdere plekken met een aantal glijbanen midden in de jungle. Bij de ingang vroeg een man ons geld. En ook al wist ik dat het gratis was vroeg hij maar om 10.000đ (€0,36), dus ik had geen zin in moeilijk doen en betaalde.

Ook een andere man vroeg 20.000đ voor het bewaken van de motor. En dat kan in sommige gevallen nog wel slim zijn.

We liepen het verlaten waterpark in en kwamen snel bij een standbeeld van een draak. Omheen was een groot gat, wat vermoedelijk een meer geworden zou moeten zijn voor het waterpark.

In dit verlaten waterpark hadden ze nog niet eens zo heel lang geleden 3 krokodillen weg moeten halen, omdat die zich daar gevestigd hadden en te veel mensen nog het park bezochten.

We hebben een tijdje in dit verlaten waterpark rondgelopen. Tot er regenbuien dreigde te komen.

We gingen terug naar ons hostel en mijn motor reed veel beter dan voorheen.

De motor maakt zoveel geluid en als je dan ook even lekker het gas opend vlieg je er vandoor. Ja de regeltjes van begrenzingen enzovoort heb je niet echt in Azië.

Terug in het hostel heb ik even rust genomen. Ik kwam in contact met een jongen op mijn kamer. Hij had wat vrienden waarmee hij deze avond nog ging eten en drinken en vroeg of ik ook meewilde. Uiteraard vond ik dit een goed plan.

Op weg naar het restaurant waar hij afgesproken had liepen we door een markt heen met een gezellige sfeer.

In het restaurant waren we met 6 mensen en hebben we even wat gedronken en gegeten. Helaas moest ik al redelijk vroeg terug, want mijn plan was om de volgende dag naar Da Nang te rijden. Onderweg naar het hostel heb ik op de markt nog een soort chips aardappel op een stokje gekocht en deze heb ik opgegeten in het hostel.