Dag 155 Kota Bharu

Dag 155

S’ochtends vroeg vertrokken ik en Eli weer naar de boten. Zij wilde weer terug naar het westen van Maleisië en ik wilde naar Kota Bharu in de hoop daar een vlucht te kunnen boeken naar Brunei. Al sinds Cameraron Highlands probeer ik een vlucht te boeken naar Brunei, maar tot heden was dit nog steeds niet gelukt.

We namen afscheid op de pier met de gedachte dat we elkaar niet meer zouden zien, omdat we weer beide een andere boot hadden splitste we hier op. Ik liet mijn ticket aan mijn kapitein zien en alles was goed. Eenmaal in de boot vroeg hij het nog een keer, maar ik zweerde dat ik het ticket al had laten zien. Uiteindelijk na meerdere keren te hebben gezegd dat ik het ticket niet had vond ik deze in mijn broekzak. Een beetje gênant moment aangezien de rest van het bootje mij aankeek.

Uiteindelijk gingen we op weg met de boot en kwamen we aan op het vaste land. Ik wachtte bewust met de gedachte of ik Eli nog zou zien op de haven en dat lukte. Eli wilde zo spoedig mogelijk een bus pakken naar het westen. Ik had niet zo’n haast, want ik had nog niets gepland staan. We gingen snel naar een toeristisch busstation waar Eli een bus boekte die één uur later zou vertrekken.

Samen zijn we met zijn tweeën nog snel naar een restaurant gegaan. In dit restaurant bestelde we allebei een Dosa. Ik bestelde een cheese onion dosa. Dosa is een soort Indische pannenkoek die je met verschillende soorten curry's krijgt.

Daarna heb ik Eli naar de bus gebracht en ben ik zelf naar een lokale bus station gegaan. Daar kocht ik een kaartje met de lokale bus. Na een tijdje wachten kwam ik in de bus te zitten naar Kota Bharu.

In Kota Bharu kwam ik met de bus aan en ging ik direct opzoek naar mijn hostel waar ik had geboekt. Kota Bharu is geen toeristische plek en daarom was er ook weinig keuze uit hostels. In dit hostel had ik een eigen kamer, maar het hostel voelde niet heel prettig aan.

Na het inchecken en een kleine uitleg over de gebruiken in dit hostel, zoals dat altijd gebeurd zat ik alleen op mijn kamer. Ik moest en zou een ticket boeken naar Brunei. En al gauw lukte mij het om via Kuala Lumpur een ticket te boeken naar Brunei. Minder dan 24 uur later zou ik vliegen naar Brunei.

Na het boeken van mijn vliegtickets ben ik rond gaan lopen in de stad opzoek naar een telefoon winkel van Oppo om informatie te winnen over een bepaalde telefoon. Telefoons zijn hier namelijk heel goedkoop en ik hoopte er misschien één te kopen. Ik kwam er achter dat de features van de telefoon niet precies waren zoals de luxere telefoons in de westerse wereld, ook al zijn deze een stuk goedkoper. Vandaar dat ik toch niet voor een Oppo wilde gaan.

Nog voor ik de telefoonwinkel van Oppo binnen ging kwam ik langs een kleine markt. Hier had ik nog een broodje bapoao gekocht. Daarna ben ik naar twee Oppo winkels gegaan om informatie te winnen over de telefoon die ik misschien wilde.

Terug van de winkel en het marktje ben ik nog even gaan chillen rondom het hostel. Onder andere met een paar vrienden van de hostel eigenaar. Op de deur buiten zat ook een slot, maar ik had mijn pasje binnen laten liggen met de gedachte dat deze jongens mij wel binnen konden laten. Op een geven moment gingen de jongens naar hun huis toe en kon één van deze jongens mij nog binnen laten.

S’avonds ben ik opzoek gegaan naar een restaurantje. Ik had daar Nasi Goreng en Lemon ice tea besteld. Ze keken mij verbaasd aan dat ik juist daar kwam eten. Blijkbaar komen hier niet zoveel toeristen.

Toen mijn eten arriveerde zag ik dat er in mijn eten de kleine gedroogde ansjovisjes zaten die ik de dag ervoor ook op de markt zag. Ik besloot alles te op te eten, maar mijn meest favoriete gerecht was het dankzij deze ansjovisjes zeker niet.

Na het betalen ben ik terug gegaan naar het hostel en heb ik mijzelf klaargemaakt voor Brunei.

Daarna ben ik gaan douchen en slapen.