Dag 163 Langkawi brug en chillen op het strand

Dag 163

S’ochtends opgestaan en ontbeten. Vandaag gingen we naar de Langkawi Bridge toe. Ik had weer een nieuwe scooter en we konden vertrekken.

We kwamen aan bij de kabelbaan en konden combinatie entree kaarten kopen. We besloten om voor de ticket te gaan waarbij onder andere de kabelbaan, de brug, het soort treintje naar de brug en het 3D museum zat.

Eli wachtte in de rij terwijl ik snel de tickets ging kopen. De rij was immers al zo immens lang dat we op deze manier hoopte tijd te besparen. Toen ik terug kwam waren er nog eens heel veel mensen aangesloten, dus het was een goede keuze.

Eli wilde nog snel opzoek gaan naar eten, maar toen ze weg was begon de rij ineens heel snel te lopen. Eli was gelukkig wel op tijd terug. Vlak voordat we de hekjes binnen traden kroop een gezin nog snel tussen de rij voor ons. Een groot irritatie punt van mij. Gelukkig hoorde we de vrouw van de kabelbaan roepen dat ze nog twee plekken had in een karretje naar boven en wij konden op die manier zo tientallen mensen passeren.

We kwamen bij vier andere mensen in een karretje te zitten en natuurlijk moesten dit weer Nederlanders zijn. We hadden even gezellig met ze gebuurd, terwijl we genoten van een adem benemend uitzicht. 

Eli en ik gingen eruit bij een tussenstop. Hier konden we op een platform genieten van het uitzicht, maar naast het wonderschone uitzicht was er verder niets. We gingen daarna dus snel door naar het level waar de brug zou zijn. Hier hadden we vervolgens twee opties. Het stuk naar de brug toelopen of het kleine treintje nemen waarvoor we al betaald hadden. Ondanks er een lange rij stond besloten we te kiezen voor het treintje. Het zag er namelijk heel bijzonder uit.

Na een tijdje wachten stonden we in het treintje en gingen we over een soort achtbaan rails heel stijl naar beneden waarna we uit kwamen bij een platform. Hier konden we vervolgens de brug op.

Een U-vormige brug over een afgrond. Overal waar je keek had je een mooi uitzicht over de oceaan en de groene bergtoppen die je daar had.

We liepen over de brug en Eli kwam nog wat bekende tegen. Daarna besloten we terug te lopen in plaats van weer het treintje te nemen. Tijdens deze korte wandeling terug waren we nog wat aapjes tegen gekomen. Eenmaal weer aangekomen bij de kabelbaan zijn we weer naar beneden gegaan.

Beneden hadden we eerst even snel wat gegeten. Ik bestelde zoals wel vaker beef black pepper met rijst.

In het restaurant waren er twee tafels met Chinezen. Eén tafel was een grotere groep en de andere man zat alleen. Bijzonder genoeg zaten ze beide op het uiteinde van dit restaurant en communiceerde ze met elkaar door gewoon hard door het restaurant te schreeuwen.

Na het eten zijn we naar het 3D museum gegaan, we moesten hier onze schoenen uitdoen en inleveren bij de receptie. Binnen zagen we veel schilderijen en illusies die speelde met je gedachtes. Het was een leuke toevoeging, maar door de drukte was het soms wat irritant.

We vertrokken weer en gingen opzoek naar een strand. We stopte even langs de weg waar we genoten van het uitzicht over de oceaan. Daarna reden we verder tot we op een geven moment bij een aantal houten strandtentjes uitkwamen. Het was er behoorlijk rustig en er was nog één plek over met een parasol en zitzakken op het strand. We claimde snel dit plekje en hadden een middagje gerelaxt op het strand onder het genot van een paar drankjes. Voor mij begon het met een Corona, maar daarna ging dat al gauw over in een cocktail, want deze waren 3 voor de prijs van 2. Samen met Eli deelde ik deze actie.

Tussendoor liepen we nog even naar de zee toe, maar we hadden deze middag vooral rustig aangedaan op het strand, terwijl we daar met misschien maar 20 mensen aan het genieten waren van een lekker muziekje en rust.

Uiteindelijk hadden we ook nog even wat gegeten hier op het strand.

We reden terug en het begon al schemerig te worden. Tijdens deze rit terug genoten we ook van de zonsondergang. Terug bij het hostel hadden we onze scooters ingeleverd en gingen we toch alweer snel opzoek naar een nieuw tentje om te eten.

Ik wil de graag naar dat Marokkaanse tentje waar we al eerder langs waren geweest. Eli stemde in en dat werd hem dus ook. De vriendelijke man die ons de vorige keer aansprak toen we voorbij zijn restaurant liepen was er ook en we hadden even een kort praatje met hem gemaakt. Toen we binnen zaten bestelde ik een Tajine met een soort gehaktballetjes in een soort saus/jus -achtig iets.

Tijdens het wachten kwam een man van het personeel rond en deed alle mannen een Marokkaans hoedje op. Het was grappig en Eli wilde natuurlijk ook even foto’s maken met dat hoedje op haar hoofd.

Toen het eten kwam kreeg ik een bakje van aardewerk met daarop die typische Marokkaanse kegel. Blijkbaar heet dit een Tajine schotel. Het eten zag er erg lekker uit en zo smaakte het ook.

Aan het einde van de avond liepen we terug naar ons hostel en gingen daarna slapen.