Dag 168 Boven naar de Petronas en de laatste nacht in Azië

Dag 168

S’ochtends opgestaan en ontbijt genomen. Ik ging samen met twee meiden uit mijn hostel naar de Petronas. De doelstelling was op mijn laatste volledige dag in Azië. Naar de top van de Petronas te gaan.

We gingen s’ochtends naar de Petronas. Na een tijdje zoeken kwamen we aan bij de plek waar we kaartjes konden kopen om naar de top te gaan van de Petronas. Ironisch genoeg was de plek waar je moest zijn om naar de top te gaan de verdieping onder de begane grond, dus een soort kelder.

Tickets om zowel naar de brug als naar de top te gaan waren 80RIM (€17,39) iets wat aan de prijzige kant was. Het was in ieder geval een tarief wat ik niet meer zo gewend was om te betalen.

We konden pas om 13:15 naar boven gaan en nu was het pas 10.30. We moesten dus een tijdje wachten.

In de tussentijd hebben we een lange tijd voor de Petronas genoten van het grote gebouw. Hier waren verschillende kopers die ons een wide angle lens wilde verkopen. Als je dan je camera van je mobiel voor deze lens hield kon je meer omgeving op de foto krijgen. Het was natuurlijk heel logisch dat ze dit verkochte, want de Petronas zijn enorm groot terwijl het pleintje voor de Petronas helemaal niet zo groot was waardoor je niet zomaar het hele gebouw kon fotograferen.

Na een tijdje foto's maken en wat buiten te hebben rondgehangen zijn we ook opzoek gegaan naar eten. Gelukkig is één van de twee torens van de Petronas bedoeld als winkelcentrum. Hier binnen was dus ook genoeg eten te vinden.

We kwamen op een soort food court uit. Er was één centraal terras en daar omheen waren allemaal restaurants waar je eten kon bestellen. Ik ging nog voor noodles terwijl één van de twee meiden persé westers eten wilde halen.

Uiteindelijk liepen we naar de ingang om naar boven de Petronas in te mogen. We waren nog een beetje vroeg en moesten even wachten. Uiteindelijk mochten wij naar binnen en moesten we ons laten fouilleren. Daarnaast moesten wij onze flesjes water ook inleveren. We kregen bezoekers pasjes en wij waren kleur groen.

We gingen met veel mensen in één lift en hier kwamen we super snel uit bij de brug. We kregen ongeveer 20 minuten om op de brug rond te kijken. Deze brug hangt met 175 meter op de 42e verdieping van het gebouw en je had mooi uitzicht over Kuala Lumpur.

Uiteindelijk gingen we nog verder naar boven met de lift en ergens rond de 80e verdieping gingen we eruit. Uiteindelijk bracht een tweede kleinere lift ons nog hoger en kwamen we uit op de 86e verdieping. De laatste twee verdiepingen waren alleen bedoeld voor de technische dienst.

De toren is zonder mast 378,6 meter hoog. Ik denk dat ik dus uiteindelijk ongeveer op 350 meter boven de grond stond waar ik nog eens 20 minuten kreeg om van het uitzicht te genieten. Daarnaast waren er ook veel dingen te doen boven waaronder een camera waar je voor kon staan. Als je dan je hand openhield zag je jezelf op een scherm de Petronas in je handpalm vasthouden.

Per dag zijn er maar een beperkte hoeveel bezoekers toegankelijk in deze toren. Ik had dus geluk dat er nog een beetje plek was op de laatste dag dat ik deze toren nog kon bezoeken.

Eenmaal bovenaan werden we nog even naar een winkeltje gelokt. Aangezien dit mijn laatste volledige dag was besloot ik ook maar om een souvenir te halen ook en kocht ik een thermosfles van de Petronas Twin Towers.

Uiteindelijk terug beneden hadden we een Grab geboekt terug naar het Hostel.

Ik dropte mijn thermosfles en ik besloot toch nog mijn laatste souvenirs te gaan halen. Ik had immers gezien dat ik 30kg terug mee mocht nemen in mijn ruimbagage. Daarnaast had ik ook nog voldoende ruimte in mijn ruimbagage.

Ik ging dus snel weer naar de overdekte markt met de Monorail. Ik ging mijn Bruneise vlag ophalen die ik al een aantal keer eerder had gezien, maar niet identiek was aan de rest van mijn collectie. Toch was het iets wat ik graag wilde hebben.

Weer aangekomen bij de overdekte markt ging ik weer snel rondkijken of ik niet een iets meer passende vlag kon vinden, maar helaas lukte dit niet. Voor volgens mij 5RIM (€1,09) kon ik het vlaggetje meenemen.

Ik had ondertussen zowel binnen bij de stalletjes als buiten bij de stalletjes nog verder gezocht naar eventuele souvenirs voor thuis. Maar ik vond het allemaal zo zonde van het geld. Daarnaast had ik voor sommige mensen eerder al eetstokjes gekocht. Binnen in de markt kwam ik nog wel de twee Nederlandse meiden tegen die de avond ervoor bij het familie diner waren.

Daarnaast ging ik ook terug naar die winkel waar ze kookspullen verkochte. Ik ging namelijk mijn Mortar en Pestle ophalen. Ik had immers genoeg ruimte en gewicht in mijn ruimbagage. De Mortar en Pestle kostte 56RIM (€12,17) en woog toch wel een paar kilo.

Ik ging terug naar het hostel en pakte daar al een beetje zorgvuldig mijn spullen in.

S’avonds was ik samen met twee meiden uit mijn hostel nog naar het Indische restaurant gegaan. Ik probeerde een Chicken Tikka Massala te krijgen, maar de meiden wisten niet wat ze wilde. De man van het restaurant zei ons dat hij zorgde dat we wel wat fatsoenlijks op tafel kregen. Uiteindelijk kwamen er 3 grote palmbladeren op tafel. We kregen daarbij een grote bak rijst met verschillende soorten curry's die we konden eten. Voor de meiden was sommig eten te pittig, maar ik heb hier nog heerlijk genoten.

Terug in het hostel kwam ik nog een groep mensen tegen die naar de Petronas at night gingen. We gingen weer richting de Petronas maar dit keer lopend. We waren met klein groepje van verschillende nationaliteiten waaronder een Belg, Japanner, Colombiaan, Duitser en ik als Nederlander.

We kwamen aan bij de Petronas en gingen nog even foto’s maken van de voorkant. Daarna gingen we door de Petronas naar de andere kant van het gebouw waar wederom om 8 uur s’avonds de fonteinen show zou gaan beginnen.

We gingen klaar zitten voor de show aan het water en zijn na de show verder gaan lopen richting het bruggetje waar ik twee dagen geleden ook was geweest. Wederom maakte we hier weer wat foto’s.  Daarna liepen we door. Een van de mensen waar ik mee was wist een plek waar streetfood te verkrijgen was. We kwamen na een wandeling vanuit een donker steegje plotseling uit bij een drukke straat die helemaal verlicht was met heel veel mensen.

Bij kraampjes kon je overal eten krijgen, maar ook waren er terrassen waar je vervolgens kon zitten voor een restaurant.

Ik had al avond eten gehad, maar tegen nog één Aziatische maaltijd kon ik geen nee zeggen en ik besloot voor de beef black pepper en een biertje te gaan. Deze maaltijd was over de gehele periode in Azië wel een van mijn favoriete geworden.

Na het eten kwamen we nog een kraampje tegen die Ice Rolls maakte. Ook hier had ik er nog één van genomen om zo mijn laatste avond in Azië mooi af te sluiten.

We liepen vervolgens terug naar huis en ik ging naar bed voor mijn laatste nachtrust in Azië.