Dag 41-43 Chiang Rai

Dag 41
S ochtens opgestaan, ontbeten, uitgecheckt en een Grab genomen naar het busstation. Hier heb ik bustickets gekocht naar Chiang Rai.

Na een busrit van een aantal uur was ik aangekomen in Chiang Rai. De meeste mensen blijven maar 2 of 3 dagen in Chiang Rai. Charleen besloot er echter 6 dagen van te maken. Vandaar dat we in Chiang Rai toch weer bij elkaar uit kwamen.

We leken een privé hostel te hebben, omdat er in de eerste instantie niemand was.

Maar evenlater bleken er toch nog een paar andere gasten te zijn, waaronder twee Italiaanse jongens .

Smiddags zijn we naar een markt gegaan waar we diverse snacks uitprobeerde.

We gingen s avonds met zijn vieren naar het klokgebouw waar een soort lichtshow was iedere avond om 8 uur.

Tijdens de show voelde Charleen zich niet goed en liep terug. Het was immers dicht bij ons hostel. Ik bleef met de twee Italiaanse jongens. Na de show wilde 1 van hun zich douchen en met de andere jongen ben ik naar een restaurant/bar geweest. De jongen die was gaan douchen voegde later bij.

Het bijzondere in dit restaurantje was dat wanneer we ons glas maar half leeg hadden het direct weer bijgevuld werd met de flessen die we op tafel hadden.

Voordat ik ben gaan slapen ben ik nog even gaan controlleren hoe het met Charleen was. Alles bleek goed te zijn. Ik ben daarna zelf gaan slapen.

Dag 42
S ochtends moesten we ons eigen ontbijt maken. Zelf de eieren bakken, brood toasten enz.
Zelf brood toasten was wel gebruikelijk, maar eieren kreeg je meestal vanuit de keuken als er eieren waren.

Ik heb deze dag een bevestiging gekregen dat ik voor mijn gevoel een erg sociaal persoon ben.
Ik begon met afwassen en Charleen was wat trager met eten ondanks we snel wegwilde, dus ik begon ook ondertussen haar spullen af te wassen waar ze versteld van stond. Ze vroeg ook wat ik aan het doen was, terwijl ik van mening ben dat het heel normaal is.

We hebben een scooter gehuurd en hebben snel onze was weggebracht.
Daarna zijn we op 1 scooter (ik rijdende natuurlijk) naar de Black House geweest. Dit zijn diverse zwarte gebouwen op een terrein die de dood en onheil moeten symboliseren. Overal waren dode dieren, dierenvellen, skeletten van dieren enz. Het was ergens een bijzonder iets om naar te kijken en het liet wel een impact achter.

Ik heb ook geleerd hier dat Chineese mensen met afstand de meest asocialen mensen op aarde zijn. Ze duwen je aan de kant en trokken me letterlijk aan mijn schouder weg toen ik een kunstwerk aan het bekijken was en namen mijn plek in.

Toen we aan het einde van de Black House naar buiten wilde lopen kwamen we de 2 Italiaanse jongens bij de entree tegen. Natuurlijk even een grappig momentje.

We zijn vervolgens verder gereden naar de Blue Tempel. Een bijzonder iets waar de naam al zegt. Alles in het blauw is.
De tempel is naast de opvallende blauwe kleur erg traditioneel ingericht.

Een paar minuten voor 6 uur konden we onze was nog ophalen. (De plek waar we de was op konden halen sloot namelijk om 6 uur). Snel naar de scooter waar ik mezelf weer bewees in mijn element te zijn. Ik racete naar de plek om onze was op te halen. Net op tijd.

S avonds wilde we naar een restaurant gaan, maar zijn we meerdere keren verkeerd gereden. De ene keer was een stuk weg afgesloten met een bewaker en de andere keer leken we gewoon niet de goede weg te kunnen vinden.

Uiteindelijk hebben we bij een lokaal restaurantje kunnen eten. Daar waar we eerst buiten aten moesten we ons op een geven moment verplaatsen onder de overkapoing voor een typisch Thais regenbuitje.

Terug in het hostel ben ik weer heerlijk gaan slapen.

Dag 43
S ochtends ben ik lekker vroeg opgestaan en ontbijt gemaakt.
Ik sprong op de scooter en in mij eentje ging ik opweg naar de White Temple. De grootste reden waarom mensen naar Chiang Rai. komen. Charleen was hier al geweest en besloot lekker te blijven slapen.

Op de snelweg met bijna geen verkeer kon ik lekker gas geven. Zelfs een U-turn maken ging vloeiend met een behoorlijk hoge snelheid.

Een paar minuten na 8 kwam ik aanzetten bij de White Temple. Helaas waren hier al een aantal bussen vol chinezen gearriveerd.
De White Temple is een kunstwerk dat gemaakt is door de leerling van de kunstenaar die de Black House had ontworpen.

De White Temple had een hemelse witte kleur, maar werd uitgebeeld met attributen die de hell symboliseerde. Handen die reikte uit de grond. Hier en daar een schedel en erg drukke vormen gaven de hell weer.

Ook was er een goud gebouw wat een museum was.

Dankzij de vele chinezen was het moeilijk veel mooie fotos te maken.

Terug in het hostel maakte we ons klaar voor de rit terug naar Chiang Mai.
We gingen naar het busstation waar we ons ticket wilde kopen rond de middag.
We kregen te horen dat de eerste bus om 6.45 PM zou vertrekken, dat was nog zeker 6 uur wachten. De vrouw achter de bali vertelde ons toen ineens dat in 1 minuut de lokale bus naar Chiang Mai zou vertrekken. We konden betalen in de bus.
We rende naar de bus haven en konde nog met de bus mee.
De meest typische lokale Thaise bus ooit. Een kleine bus helemaal lichtblauw van binnen en buiten. Aan de binnenkant hingen overal posters van onder andere de koning en andere dingen. Ventilatoren aan het plafond en de raampjes open waren de enige verkoeling die je kon krijgen. Mensen aten gestoomde rijst uit bamboe en andere lokale dingen. Zeker een ervaring rijker.

Deze bus duurde ongeveer 2.5 uur en kosten maar 60B (€1,72)
Het tweede gedeelte van de busrit was per Songthaew. Daar waar meestal met 10 mensen een songthaew propvol zit gingen er ongeveer 14 man in deze songthaew. Er werd gewoon een extra bankje tevoorschijn gehaald en daar konden dan mensen ook op zitten. Beenruimte? Ja echt niet.
Het eerste halfuurtje ging Charleen staan op het plateau wat aan de songthaew hing. Veilig? Nee niet echt. Vast houden en niet wegglijden anders lig je op straat.

Het laatste uurtje ging ik staan. Mijn kont was verlamd van deze bankjes en staan was de ideale oplossing. Over de grote weg. Goed vast houden met zeker 80km/uur. De Thailand experience.

Aangekomen op busstation zijn we met een Grab naar ons hostel gegaan. Een hostel met zwembad buiten oldtown. Dus eerst snel een plons in het zwembad genomen.
We zijn s avonds naar een lokale markt gegaan. Hier hadden we een paar gerechtjes gegeten en hebben een voetmassage gehad.

Daar waar ik fan ben Thai massages ben ik niet zo'n van de voetmassages.

Terug in het hostel hebben we een Weizen bier uit blik ontdekt. Deze was erg goed. We zaten samen met 2 meiden, maar al gauw sloot het hele hostel aan en zaten we met zo'n 10 man pratend rond de tafel.

Daarna ben ik heerlijk gaan slapen.