Dag 67-70 Inle Lake deel 2

Dag 67
S ochtends opgestaan en ontbijt genomen. Ik heb besloten vandaag een dagje niets te doen. Ik heb even eem serie gekeken. En daarna ik gedurende de rest van de dag beetje aan mijn blog gewerkt en geplanned wat ik gedurende mijn trip wil gaan doen.

In de avond zat ik op het dakterras. Waarna een Frans meisje bij mij kwam zitten. Ze kwamen die dag net van de trekking af, waar zij en haar vrienden voedselvergiftiging hadden opgelopen. Ondanks iedereen er last van had was zij de enige die het nog steeds had. Ze vroeg of ze bij me mocht zitten zodat ze in de frisse lucht toch iemand bij haar had.
Ik heb met haar een gezellig gesprek gehad. Ze vertelde me om 8 uur dat haar bus vertok om 10 uur. Helaas kwam een vriend van haar naar boven en die vertelde dat ze zich hadden verkeken en dat de bus al was vertrokken. Een korte doei en toen was ik weer alleen.

Een uurtje later werd het drukker op het dakterras en ging ik met Carlos praten die bij een groep meiden zat. Ik voegde me bij de groep en later wilde de meiden gaan eten bij Eminem. Ondanks dat ik al avondeten had gehad was ik nog steeds hongerig en ging met hun mee.

Terug in het hostel wilde iedereen naar een pub. Ik heb me daar ook bij aangesloten. We hebben een gezellige avond gehad en een groep vrienden gemaakt.

Eenmaal terug tegen een uur of half 3. Ben ik lekker gaan slapen.

Dag 68
Een dag waar ik s ochtends snel uit bed kwam voor mijn ontbijt en daarna weer terug naar bed tot een uur of 1.

In de middag heb ik een beetje rondgehangen en geluncht in het hostel. Met een vermoeid hoofd besloot ik toch maar is een keer westers te eten en bestelde ik een spaghetti.

In de middag heb ik besloten toch nog even wat te gaan doen en ben opzoek gegaan maar een nieuw shirt. Ik kwam uit bij een traditioneel Myanmars design.

Ik ben daarna even gaan chillen op het dakterras met een zak chips.

Om 8 uur begon een filmavond met de film "The hitmans bodyguard".
Halver wege de film zijn we met 3 jongens nog naar een restaurant gegaan en om 22.30 ben ik toch lekker gaan slapen.

Vanwege de tijd die ik heb in Myanmar en de geringe (toeristischere) plekken die je daar kan bezoeken. Besloot ik deze dagen rustig aan te doen. Soms is dat ook goed.

Dag 69
De dag begon begon met een ontbijtje en ben daarna een beetje gaan uitzoeken wat ik wilde met het verdere reizen.

Tegen de middag besloot ik een ticket te gaan scoren richting Bagan. Een gigantisch tempelcomplex in een soort savanne/woestijn.
De volgende dag zou ik de nachtbus pakken naar Bagan.

Na het boeken van het ticket ben ik nog wat gaan drinken met Carlos, dit is een Mexicaanse jongen die in dezelfde kamer sliep als mij.

Terug in het hostel hebben we het rustig aan gedaan en zijn we een beetje gaan hangen.

Voor het eten had ik nog een kookklas geboekt voor de volgende ochtend. Dit had ik gedaan om uit de sleur te komen van het rustig aan doen.
Ook heb ik in deze tijd snel mijn spullen herpakt, zodat ik dat niet meer hoefde te doen de dag erna.

Tegen de avond besloot ik maar even een frietje te bestellen in het hostel. Dit is toch eten waar ik de laatste tijd behoefte aan had. Zeker aangezien het eten in Myanmar niet "Je van het" is.

In de avond gingen we een paar drankjes doen en kwamen we er achter dat er heel veel Britse mensen waren in ons hostel.

Na een kort avondje Bingo in het hostel raakte ik aan de praat met verschillende mensen. Waarvan de meesten Brits.
Tegen 11 uur s avonds sloot te bar en besloot ik mijn ogen maar dicht te gaan doen aangezien de kookles in de ochtend was.
 

Dag 70
S ochtends redelijk vroeg opgestaan en ontbijt genomen. Om 9 uur moest ik bij de KBZ bank staan tegenover de ochtendmarkt. We zouden dan met de kookklas op de markt de ingrediënten halen.

Bij de bank ontmoeten ik 2 Fransen mensen die al langere tijd samen werkte en vervolgens de man die de kookcursus zal leiden.

We gingen naar de markt en al gauw werd mij duidelijk dat we niet onze eigen gerechten geheel mochten kiezen.

Ze vroegen naar allergiën en in Azië heb ik er 2 vreemd genoeg. Namelijk koriander en baccilicum. Thuis in Nederland kan ik deze namelijk wel gewoon eten. Daarnaast gaf ik aan geen vis eter te zijn aangezien we hier bij een groot vissersmeer zaten.

Aangezien de twee Fransen met de fiets waren en de man van de kookklas op de scooter kreeg ik een privé TukTuk. Echter zijn TukTuks in Myanmar de monster trucks onder de TukTuks. Ze zijn gemiddeld groter dan een SUV.

De gerechten die ik uiteindelijk toegewezen kreeg waren taugésalade en pinda curry.

Van de taugé moest eerst de onderkant eraf gehaald worden. En voor een complete salade was ik hier ook wel even zoet mee. Het was dus bijzonder dat dit gerrecht gemaakt moest worden, want echt leuk was het niet om een half uur lang taugé schoon te maken.
Na wat hulp van een meisje was ik dan eindelijk klaar.

De taugé salade was achteraf wel mijn meest favoriete gerecht die ik tot nu toe in Myanmar had gehad.
De pinda curry was wat meer uitdaging om te maken, maar deze was snel klaar.

We konden daarna gaan eten en ik had niet echt het gevoel dat ik een kookcursus gedaan had, zoals ik dat in Thailand had gedaan.

Op het moment van vertrek terug met de TukTuk naar het hostel kreeg ik een mooi tasje toegereikt. Hierin zaten kruiden voor gerechten en verse thee. Helaas zal het mij niet gaan lukken dit over de grens te krijgen.

Terug in het hostel heb ik even rustig aangedaan.
Laterna heb ik nog Myanmars biljart gespeeld. We speelden in teamverband. Ik met een Italiaans meisje "Iréne" tegen een Nederlands meisje (Julia) en Carlos.

Laterna zijn we nog een klein frietje gaan eten in het hostel en hebben we gechilled.

Voor vertrek met de bus zijn Iréne en ik snel wat eten gaan kopen in een minimarkt en hebben we in het hostel nog 1 maaltijd gehad.

Niet veel later werden ik en Iréne opgehaald voor de bus naar Bagan. (We hadden met toeval de zelfde bus naar de zelfde bestemming).

In de bus bleek er iets niet goed te zijn met mijn busticket. Ze vroegen of ik hem kon laten zien en ze liepen er mee naar de voorkant van de bus. 10 minuutjes later kwam de bus assistent weer terug en vroeg waar ik het gekocht had. Ik vertelde in Bagan tegenover de plek waar de bus wegreed.
Weer later kreeg ik een telefoon toegereikt met  de manager van het busbedrijf aan de lijn. Dit gesprek was echter kort aangezien de verbinding weg viel.

De bus ging verder rijden en ik heb ook geen problemen meer gehad.

Voor middennacht hebben we nog pauze gehad en daarna ben ik in slaap gevallen.