Dag 81-82 Kanchanaburi

8 augustus 2019 - Kanchanaburi, Thailand

Dag 81

S ochtends opgestaan en ontbeten.
Alles was gepakt en ik ging samen met een meisje uit Tsjechië naar de eerste halte.

Vanuit daar pakte we de minivan naar de bus voor 80B. Dus bus laterna was nog eens 55B.
Voor een totaal van 135B (€3,82) ben ik in 4 uur tijd van Ayutthaya naar Kanchanaburi gereden.

Aangekomen in Kanchanaburi ontmoette ik een Spaans meisje "Sandra". Verlegen en onzeker over haar Engels. Ik ben blij dat ik zelf zo'n open persoonlijkheid heb, waardoor we toch goed aan de praat kwamen.

We checkte in met zijn 3e en Sandra en ik besloten na een douche naar de beroemde trein brug te gaan. Deze brug is gebouwd in de tweede wereldoorlog, toen de Jappaners aan de zijde van Duitsland vochten. De Jappanners lieten miljoenen gevangenen en Thaise mensen aan deze totale treinrails werken die van Myanmar moest doorlopen naar Bangkok.
Uiteindelijk is het spoor over de cliff van diverse bergen en over de rivier "Kwaï" 100km lang geworden en heeft meer dan 1 miljoen mensen het leven gekost.

Tijdens het bezoek aan de brug begon het weer hard te regenen. Het regenseizoen was dan ook echt begonnen.

We zijn daarna bij twee restaurantjes wat gaan drinken, omdat het weer te slecht werd tussendoor.
Uiteindelijk kwamen we bij een restaurant waar we wilde eten.

Terwijl we over straat liepen zagen we enorm veel luxere cafe's waar vooral veel westerse oudere single mannen zaten met Thaïse vrouwen. Dit was iets wat ik op zo'n historische plek niet verwachtte.

Onderweg naar het hostel vanuit het restaurant liepen we een steegje in waar aan het einde van het straatje 4 aggressief en blaffende honden stonden.

Via een andere weg zijn we nog langs een nightmarkt geweest en hier hebben we nog even wat nagerechtjes gescoord, zoals wafels en mini cupcakes.

Eenmaal in het hostel hebben we ons weer gedouched, omdat we nat waren van de regen en hebben we even een stukje film gekeken waarna we zijn gaan slapen.

Dag 82

S ochtends opgestaan en uitgecheckt.
We zijn snel naar de bushalte gegaan waar we voor 55B (€1,56) naar de Erawan watervallen werden gebracht met de eerste bus. Een tocht van 90 minuten.
Aangekomen was de entree 300B (€8,49), terwijl locals maar 50B betalen (ja, het voelt oneerlijk en ergens een beetje racistisch).

In de waterval besloten Sandra en ik zo snel mogelijk naar het hoogste level (level 7) te gaan voor het te druk zou worden.

We dachten bij level 7 te zijn na aan stevige klim, maar we zaten tussen 6 en 7 in. En we hebben daar heerlijk genoten van de rust. We waren zelfs momenten alleen met zijn tweëen.

Sandra en ik hebben een tijdje gechilled op de rand van een kleine waterval waar vissen aan je tenen knaagde.

Toen we later in een andere pool sprongen zagen we op de plek waar we 2 minuten daarvoor nog zaten een varaan oversteken met een lengte van ongeveer 40-50 cm.

Dit was wel een spannend en speciaal momentje.

We zijn daarna nog even naar de top geklommen, maar de echte level 7 was niet zo mooi als waar wij eerst zaten. De plek waar wij een dik uur hadden gezeten was perfect.

Onder weg naar beneden stopte we af en toe voor fotos en bij een lager level zijn we nog gaan zwemmen, want hier was de meeste plek om te zwemmen ondanks er heel veel mensen waren.

We zijn daarna snel naar de wc gegaan en ik had me omgekleed. Met veel haast hebben we net de bus terug weten te halen.

Terug in de stad hebben we snel wat gegeten en onze tassen opgehaald. We zijn naar het bus station gegaan waar we de minivan bus namen naar Bangkok. Hier nam ik afscheid van Sandra.

Ik heb hier een motor grab besteld. (Op dag 1 vertelde iemand mij dat je een volleerde backpacker bent wanneer je in Bangkok achterop een motor met je backpack op je rug springt) dit gebeurde nu dus voor mij na een kleine 3 maanden.
Een motor rijder die hard ging. Tussende autos doorvloog bij stoplichten en de snelheid niet zo nauw nam. Een heerlijk gevoel van vrijheid gaf me weer het heerlijke gevoel van geluk.

Eenmaal in het hostel ingecheckt en mijn spullen opgeborgen. Ik ben daarna aan de andere kant van de straat even snel wat gaan eten waarna ik ben gaan slapen.

1 Reactie

  1. Paulien Peeters:
    10 augustus 2019
    Hoi Jelle, als ik het zo lees ben je net ontsnapt aan groot onheil, maar zijn dit tevens de leukste momenten. Een avonturier ben je.