Dag 85-86 Laos Luang Prabang

Dag 85
S ochtends opgestaan en ontbeten. Ik heb daarna de taxi genomen naar het vliegveld.
In Bangkok op het vliegveld heb ik een meisje genaamd "Anna" leren kennen.
Na de vlucht zijn we samen door de security gegaan en een simkaart gekocht.
Bij de douane moest ik een bedrag van 36 dollar betalen om Laos binnen te mogen. Vreemd genoeg had ieder land een ander tarief. Zo was zweden wat goedkoper, maar was Afghanistan een stuk duurder.

Snel geld uit de pinautomaat gehaald en ik was millionair. 1 euro is 9700 KIP dus voor iets meer dan 100 euro was je millionair.

Op het vliegveld en in de taxi ontmoette ik nog meer mensen. Een jongen uit Guatamala "Javier" en 2 meiden uit Nederland "Elianne en Marise".

Aangekomen bij mijn hostel heb ik snel ingecheckt. En ben ik naar Utopia gegaan. Een bar/restaurant waar we afgesproken hadden met het groepje in onze taxi.

Ik was behoorlijk optijd en heb een uurtje-anderhalf alleen gezeten genietend van de zonsondergang en rust.
Ik heb geleerd dat ik het heerlijk vind om scooter/motor te rijden, dat ik vaker mijn eigen plan moet trekken en dat ik het geweldig vind wanneer ik soms lekker alleen niks kan doen.

Na een tijdje arriveerde de eerste mensen met nog een koppel uit Canada. We hebben eten besteld en zijn wat gaan drinken.
Na een verloop van tijd arriveerde ook Anna met een vriend.
We hebben deze avond genoten van het gezelschap en wat drankjes.

Terug naar mijn hostel waar ik als enige sliep besloot ik voor de veiligheid een TukTuk te nemen.
De TukTuk chauffeur vroeg 50.000 KIP (€5,-) uiteindelijk kwamen we neer op 15.000. (€1,50)

Na 1 minuut stonden we zonder benzine. En de chauffeur vroeg me nu al te betalen. Ik zei nee achteraf. Uiteindelijk rende hij met een leeg waterflesje naar een benzine station.
5 minuten later was hij terug.
Hij vulde de tank met wat benzine en vroeg of ik de eerste paar meter kon duwen. Hoe raar het ook klinkt. Ik kijk nergens meer van op in Azië. Dus dat werd even aanduwen.

Weer rijdende was hij de weg kwijt. Tegelijkertijd probeerde hij mij meerdere keren drugs te verkopen.

Aangekomen bij het hostel kon hij geen geld wisselen. Ik had alleen biljetten van 100.000 dus hij zei dan wordt het 100.000.
Ik pakt het geld terug uit zijn hand en stapte uit de TukTuk. Met zijn tweëen opzoek naar iemand die geld kan wisselen.

Aan het water vond ik groep vrouwen die mij wilde helpen. Zo kon ik uiteindelijk de rare TukTuk chauffeur betalen. Vlak voor ik mijn hostel binnen liep riep hij nog naar mij of ik misschien met hem mee wilde. Hij wist een plek waar ik voor 200.000 KIP (ongeveer €20,-) met jonge vrouwen naar bed kon. Geschokt riep ik nee en ging ik snel mijn hostel binnen.

Aangekomen bij mijn kamer zat een jongen op de grond. Hij zat ook in mijn kamer. De kamer bleek vol bedbugs te zitten. Beestjes die tussen het beddengoed leven en je bijten.

Ik besloot mijn noodslaapzak te pakken en mijn eigen opplaasbare kussen.
Uiteindelijk buiten met  wat kussens van wat stoelen mijn eigen bedje gemaakt en heel onrustig na 2 uur klagend in mijn hoofd in slaap gevallen.

 

Dag 86
S ochtends om 7 uur wakker geworden na 4 uurtjes slaap. Ontbijt genomen en meteen uitgecheckt. Opweg naar het hostel waar mijn vrienden verbleven.
Daar aangekomen kon ik mijn spullen droppen en heb ik op een strandbed van metaal nog proberen bij te slapen.

Met maar een paar uurtjes slaap heb ik toch besloten een scooter te huren voor 90.000 KIP (€9,-) wat best veel is voor een scooter huur en mee te gaan naar de Kuang Si Waterfalls.
Het was een lange rit om met zijn 4e (Javier, Marise, Elianne en ik) naar de waterval de rijden.

Bij de waterval aangekomen hebben we snel een duik genomen in het water.
Vissen die aan je voet knabbelen en relaxen in het koude water. Dat is wat wij deden voor een aantal uurtjes. Later kwamen we ook Anna en Gareth tegen waarna ook het Canadese koppel bijvoegde.

Later zijn we nog naar de hoofdwaterval gelopen in dit watervalcomplex en hebben we wat fotos genomen.

Javier en ik besloten voor eten te gaan en pakte onze scooters. We zijn gaan eten bij een café 200 meter van de verharde weg.
Een prachtige rustige omgeving waar een familie woont die hun eigen kruidentuin hadden.
We hebben hier heerlijk gegeten en gechilt en ik merkte snel dat Javier en ik erg goede vrienden begonnen te worden.

Terug in het hostel heb ik gedoucht, snel bustickets voor de volgende dag geboekt en zijn we een paar biertjes gaan halen om op te drinken op de top van een sunset viewpoint.
Een kleine maar stijle klim bracht ons naar dit viewpoint. Boven aangekomen waren we weer met een groep van 10 man en hebben we gechilt onder de muziek van een Ukelele die Marise mee nam.

Beneden weer aangekomen hebben we wat rondgeslenterd over de avondmarkt en hebben met een grote groep nog eten gescoord. Daarna zijn we terug gelopen en gaan slapen.