Dag 119-120 De Ha Giang Loop deel 1

Dag 119
S ochtends opgestaan en snel ontbijt genomen. Ik kreeg een honda semi automaat van 110cc. Ik ging rijden en Rachel ging bij mij achterop aangezien ze niet zelf durfde te rijden. Ze voelde zich het meest comfortabel bij mij achterop. Ik had namelijk al behoorlijk wat aziatische kilometers gereden op scooters en dat terwijl Joan en Freek nog maar één keer hadden gereden waarbij Joan onderuit ging.
Rachel en ik besloten de kosten te delen, dus dat scheelde mij ook een mooi zakcentje.

Voor de zekerheid namen we een verzekering voor 100.000đ per dag (€4,-). De motor zelf was 150.000đ per dag (€6,-) dus totaal koste me dit maar 125.000đ per dag (€5,-). Uiteraard kwam de benzine er nog bovenop, maar ook deze splitse Rachel en ik.

Na alle bescherming rond de armen en benen te hebben aangebracht en een fatsoenlije helm te hebben uitgekozen konden we gaan.

We reden verdwaald de stad uit, maar kwamen al snel op de grote weg.
Na een tijdje namen we een binnendoorweg. Deze weg namen we bewust, omdat deze hoog langs de zijkanten van de bergen gaat en het uitzicht daar heel mooi is.

Na een tijdje rijden namen we een pauze en aten we wat in een restaurantje.
Na de pauze reden we verder tot de stad Yen Minh.
Hier hadden we een hostel geboekt en we kwamen allemaal met een matrasje op de grond te liggen. Daarnaast was ontbijt inbegrepen en konden we voor 70.000đ (€2,80) ook het familie diner bijwonen.

De rest van de middag hebben we gechilt en een paar 2L fustjes gekocht voor 30.000đ (€1,25) per fust.

Deze dag was er veel regen dat maakte de rit wat minder mooi. We hadden gelukkig maar 1 kleine valpartij van Freek ditmaal.

Vlak voor het eten zagen we een grote speaker met bluetooth connectie. Ik linkte mijn spotify aan de speaker en speelde de muziek.
Gedurende de avond werd het meer dansbare muziek waarna na een paar uur ik bewust ging voor de foute liedjes zoals, Grease Lightning, Rolling on the Rivers, Gangnam style, YMCA, Queen etc. Deze muziek sloeg zeker goed aan.

Om 23.00 toch maar een einde gemaakt aan de avond, want de volgende dag moesten we weer rijden.

Dag 120
S ochtends opgestaan en ontbijt genomen.
We gingen verder rijden. Ditmaal was onze doelstelling Dong Van. Afgelopen avond heeft één jongen ons gejoined namelijk Louis. Een tweede Engelse.

Gedurende deze dag reden we behoorlijk door, maar ondervond ik wel veel problemen in het rijden met twee personen. Ik moest vaak terug schakelen omdat de motor niet het vermogen had. 1 keer lijde dit zelfs tot een wheelie met Rachel achterop. Gelukkig anticipeerde ik snel genoeg door mijn gas direct los te laten en kreeg ik weer contorle. De weelie gebeurde omdat ik terug moest schakelen in een bocht waarbij we ook nog is in een klein gaatje vast zaten. Op het moment dat we het gaatje uit waren schoot de scooter door.

Eenmaal in Dong Van vonden behoorlijk optijd met wat hulp ons hostel. We hebben hier in een restaurantje gegeten wat bij het hostel hoorde maar een kilometer verderop lag. Na het eten zijn ik, Louis en Freek naar de grens gereden met China. Hier staat een grote toren boven op de berg met de Viëtnameese vlag erop. Ik vond het een mooi en machtig symbool. Twee bergen verderop behoorde al tot China.

De rit naar de grens was anders dan de rest, want dit moment was ik alleen en reed het dus allemaal een stuk prettiger. Op de terug weg was Louis helaas onderuit gegaan.

Na lekker gescheurd te hebben door de bergen terwijl niemand mij bij kon houden waren we terug. Ik geniet er zo van wanneer ik lekker kan scheuren op zo'n motor/scooter.

Terug in het hostel hebben we rustig aan gedaan en ontmoette we een Frans meisje die we de dag etvoor in het Hostel al hadden ontmoet.
Tegen de avond heb ik maar weer Jelle gespeeld en weer de zorg gedragen voor de groep door middel van eten bestellen en de troep op te ruimen.
Ik merk steeds vaker dat ik een groot verantwoordingsgevoel heb en dat ik graag zorg dat iedereen het leuk heeft.

Deze avond hebben we niet veel gedaan en ben ik optijd gaan slapen.