Dag 104-106 Koh Rong en Koh Rong Sanle

Dag 104
Na een nacht met veel darm problemen toch s ochtends vroeg opgestaan en de ontbeten.
Ik werd opgehaald met een TukTuk en werd naar een busstation gebracht.
Uiteindelijk k screeningsonden we met een minivan mee naar Sihanoukville. Een gore smerige stad die een overgenomen is door Chinezen. Overal ligt afval en ziet er allemaal vies uit. Ook staan er overal Casino's en is alles in het Chinees.
Sihanoukville was vroeger voor de Chinezen kwamen de badplaats van Cambodia, maar helaas is dat nu verdwenen.

In Sihanoukville ontmoette ik twee meiden die ik in Phnom Penh ook tegen kwam. Eén van de meiden bleek een oude klasgenoot van Annis te zijn. Blijkt het toch weer een kleine wereld te zijn.

Een laatste bus bracht ons naar de haven. Hier namen ik de ferry naar Koh Rong.
Op Koh Rong besloot ik naar mijn hostel te lopen. Gedurende deze wandeling kwam ik nog twee Spaanse meiden tegen wie ik in de rit van  Don Det naar Phnom Penh had ontmoet.

Aangekomen na 30 minuten wandelen heb ik ingecheckt en gegeten.
Ik was zoals wel vaker deze reis de enige gast in dit hostel.

Ik heb hier geluncht en ben een klein wandelingetje gaan maken. Vervolgens ben ik maar even op bed gaan liggen en op dat moment kwamen 3 Schotse jongens binnen.
Ik raakte snel met de 3 vrienden in gesprek en ze vroegen me mee voor een biertje.

Dat biertje resulteerde deze avond in een bar van een ander hostel. Na een aantal biertjes deden we mee aan de pubquiz. Het was een typisch Britse pubquiz en wij wonnen deze met een flinke afstand van de tweede plaatsers. We wonnen een emmer van een cocktail naar keuze.

Even later speelde we ook mee met een biljart spel. Iedereen 3 levens. Je moest een bal in één keer potten anders verloor je een leven. De zwarte bal gaf je een extra leven en de witte kreeg je een gratis shotje. Was je game over, dan kreeg je ook een gratis shotje.
Na 3 pogingen was het voor mij dus over.

S avonds ben ik met één van de 3 Schotse jongens terug gelopen. Hij was behoorlijk van de kaart en recht lopen zat er voor hem er zeker niet in.

Daarna toch lekker gaan slapen.



Dag 105

Ik werd wakker en nam gelijk een douche. Ik was erg gammel omdat ik de laatste 24 uur amper had gegeten vanwege de darmklachten.
Bij het uitchecken vroeg ik om een banaantje en ik kreeg een banaantje van ongeveer 5 cm lang. Maar dit kleine ding werd zeker door mij gewaardeerd.

Gister was er ook nog een andere jongen ingecheckt in onze bungalow, hij bleek Nederlands te zijn en was ook aan het uitchecken.

Wachtend op de rest en tot de regenstorm voorbij is liepen we naar het hostel waar we die dag ervoor een feestje hadden gemaakt.
De Nederlandse jongen ging ook mee.

Ik had al gereserveerd en de 3 Schotse jongens ook.
Na een flink Engels ontbijt hebben we gechild en deze dag niet veel gedaan.

Om 3 PM kon ik eindelijk inchecken en ging ik naar mijn grote tent. Een tweepersoonsbed met nog eens zoveel ruimte om te staan. Daarnaast ook nog een ventilator en als je de tent uitliep was je direct op het mooiste strand wat ik tot nu toe ooit had gezien. Dat alles voor maar 2 dollar (€1,80).

Na een uurtje bijslapen zag ik 2 van de 3 Schotse jongens in de zee samen met een andere man. Ik ben hun bij gaan wonen en we hebben heerlijk niets gedaan.
De andere man was een Australiër.

We hebben de hele dag rustig aan gedaan en s avonds heb ik als avondeten nog een coconut curry besteld.

Na het eten gingen ze paardenrennen spelen.
Een DVD speelt paardren wedstrijden af en je kan dan met nepgeld wedden op de paarden. Wie na 8 races het meeste geld had was de winnaar.

Daarna speelde we hetzelfde pool spelletje als de avond ervoor. En na 3 beurten was het weer klaar voor mij.

Tegen een uur of 11 gingen we met het hele hostel naar ons vorige hostel. Blijkbaar is daar regelmatig een feestavond.
Ondanks dat iedereen erg bezopen was. (ik sloeg ditmaal de alcohol over vanwege mijn darm problemen.) Was de avond erg rustig.

Uiteindelijk ben ik met 2 van de 3 Schotse jongens teruggelopen. Eén van hen was dankzij teveel Valium (kalmeringspillen) en alcohol zo van de kaart dat hij het verschil tussen een betonnen pad en het strand niet meer zag. Echt lopen zat er voor hem niet meer in.

Dag 106
S ochtends opgestaan en ontbijt genomen.
We wilde naar een de winkel lopen, maar vlak daarvoor was de kaartverkoop van de boot.
We wilde namelijk vandaag de boot nemen naar Koh Rong Sanleom. Het was 11.45 en we hoorde dat de laatste boot om 12.00 vertrok.
Snel zijn we de 2 overige Schotse jongens en onze rugzakken gaan halen.

Terug lopend naar het stalletje van de boottickets liep ik iets sneller dan de brakken Schotten. Ik besloot gelijk 4 tickets te kopen en stuurde hun gelijk na de boot.
Achteraf betaalde ze netjes terug, maar ik dacht dat dit de enige manier was om iedereen nog op tijd bij de boot te krijgen. Achteraf hebben vertrok de boot natuurlijk later dan gepland. In deze boot ontmoette ik Camilla weer. Een meisje dat ik in Vang Vieng en Vientianne ook tegen kwam.

Met een klein bootje gingen we naar de haven. Daar moesten we uurtje wachten op de grote boot maar het volgende eiland.

Eenmaal in de grote boot ging ik lekker liggen op een bankje met een arm door de reling.
Ik viel blijkbaar in slaap in deze ander half uur durende boot rit. Bijna iedereen was misselijk van de boot en iedereen was verbaasd dat ik gewoon kon slapen en oké was. Ik denk dat het de reizigers ervaring is die ik inmiddels wel heb.

Aangekomen op het andere eiland stond de Mad Monkeys boot klaar. De boot die ons naar het beroemde Mad Monkeys hostel zou brengen. (Mad Monkeys is een party hostel keten. Normaal zou ik dit nooit doen, maar de 3 Schotten vroegen mij mee en ik vermaakte me wel met hun).

Aangekomen kregen we een armband waarmee we konden betalen, maar we moesten ook 1 dollar betalen voor het gebruik van deze armband. (Hier zag je al direct het commerciële van een party hostel).
Al gauw zagen we de kaart voor drinken en eten en de prijzen waren behoorlijk hoog.

Afgesloten van de buitenwereld en de eerste boot die morgen pas gaat hadden we geen andere keuze dan hier te eten en te drinken.

Aangekomen in onze 16 persoons hut. Liep ik naar binnen. Achter mij viel een enorm grote gekko op de grond. Hij was denk ik 20-25 cm lang. Ik merkte eerst niet maar de Schotse jongens waren al snel verbaasd.

Nadat ik een douche genomen had zijn we gaan chillen bij een pier. Hier hebben we een aantal biertjes gedaan, een deel van de sunset gekeken en heerlijk gechild.
Vanuit hier werd een pubcrawl georganiseerd. We hadden al snel in de gaten dat dit een te duur iets was. Je kreeg een paar drankjes en een t shirt voor 12 dollar.
Overigens bestond de pubcrawl uit 2 locaties, waarvan 1 het hostel zelf. Het was dus meer een drink kaart met al vooraf vastgestelde drankjes.

Het was pizza avond en ja aangezien rijst bijna zo duur was als pizza besloot ik maar voor een pizzaatje te gaan. Camilla is Italiaans en ze weigerde pizza te bestellen. Maar na een hapje van die van mij gaf ze toe dat het niet slecht was. Toch besloot ze voor bruschetta te gaan, iets wat ik na de pizza ook nog bestelde.

Gedurende de avond gingen mensen drinken en feesten. Het was niet erg druk en echt naar mijn zin had ik het ook niet.
Russel (één van de Schotten) stelde voor de plankton te gaan opzoeken.
Ik kleedde mij om en ontmoette bij de douches nog een Duits meisje die graag mee wilde.

We gingen met een aantal man de zee in.
Na 10 meter lopen zagen we de eerste lichtschilfers.
Plankton licht s'nachts namelijk op als je door het water gaat. Het is een magisch effect en één van de mooiste dingen die ik ooit in mijn leven heb gezien.

Als je snel je vingers bewoog leken ze licht te gaan geven.
Ook als je met je armen bewoog of met je benen bewoog zag je overal de lichtgevende plankton schilfers.

Ik heb hier denk ik uiteindelijk een uur liggen spelen in de zee en dit moment heeft er toch voor gezorgd dat dit een onvergetelijke dag is geworden.

Helaas kan je de plankton niet fotograferen, tenzij je een hele goede professionele camera hebt. Ik ben daarna nog even naar de bar gegaan, maar als snel besloot ik te gaan slapen.