Dag 131 Da Nang

Dag 131

De volgende ochtend opgestaan en ontbeten. Daarna ben ik mijzelf even gaan opfrissen en  heb ik gegeken hoe mijn brandwonden er aan toe waren. Het zag er allemaal niet zo smakenlijk uit, maar desondanks durfde ik mijzelf wel te behandelen door middel van onsmetten en verbinden.

Ik ben vervolgens naar een garage gereden die vlak bij zat. Ik moest mijn spiegel laten maken en ook mijn rechter voetpedaal weer recht laten buigen. De mensen konden mij daar meteen helpen en toen ik vroeg hoeveel het kosten zeide ze dat het gratis was.

In de middag heb ik een jongen leren kennen waarmee ik samen zou gaan lunchen. In de eerste instantie kwamen wij op advies van de hostel eigenaressen uit bij een luxe uit ziend restaurantje waar de prijzen net wat duurder waren.

Toen we door liepen kwamen we uit bij een lokaal tentje, waar de twee vrouwen die er werkte ons aan keken wat we daar deden. Aan de hand van wat plaatjes besteld we een gerecht. Maar iets wat op de afbeelding op een groene salade leek veranderde op ons bord naar een soort rode plastic schilvers, zonder al te veel smaak met nootjes ertussen.

We aten zover we het aankonde, want echt lekker was het niet. We betaalde en gingen verder op speurtocht naar iets beters te eten. Na wat zoeken kwamen uiteindelijk toch weer bij dat luxe restaurantje uit. Hier hadden we allebei een pizzatje besteld. Daarbij bestelde ik ook een chocolade shakeje, wat ik langzamerhand overal in Azië wel doe bij deze hitte.

Desondanks de luxe uitstraling van het restaurant was voornamelijk de chocolade shake niet echt super.

In de middag heb ik rustig aan gedaan en heb ik even rust genomen met mijn been.

S avonds kwam Fish mij weer ophalen met de scooter. Ze bracht mij naar een ander restaurant toe. Hier kregen wij vegatarische soep. Hierbij zat vooral veel verschillende soorten kool, paddestoelen en taugé. Ook bestende we wat vegatarische sushi. Het eten was niet super, maar het was wel bijzonder om deze kans te hebben om echt tussen de lokalen mensen te eten. Als westerse persoon zou je namelijk nooit zo’n restaurant binnen stappen.

Na het eten zijn we vervolgens naar een koffietentje gegaan. Waar we in een industrieel uitziende koffietent wat gedronken hebben. Fish adviseerde mij voor de kokosnoot koffie te gaan en wat was ik blij dat ik deze dan ook gekozen had. Een ijskoffie op basis van cocosnoot melk. Zoiezo zijn alle koffie’s die je besteld in Azië standaard ijskoffie. Als je warme koffie wilt moet je hier om vragen.

We zijn daarna nog door de stad gaan rondrijden en hiermee heb ik vele mooie gebouwen, bruggen en straten van Da Nang gezien, todat Fish mij terug bracht naar het hostel en waar we afscheid namen van elkaar. Ik ben me daarna een beetje gaan voorbereiden op de volgende dag en ik ben gaan slapen.

Het is bijzonder om te zien dat mensen in Azië allemaal een stuk makkelijker zijn voor elkaar en elkaar graag willen helpen. Het is ook heel prettig om met die gedachte te kunnen leven.