Dag 60-62 Hpa-An

Dag 60

S ochtends ben ik vroeg opgestaan en heb ik mijn tassen gepakt en snel ontbijt genomen.
Ik ben daarna naar de Sule pagoda gelopen.
Ik kwam daar aan en ik moest 4000Ks (€2,40) betalen voor entree. Daarnaast kon ik mijn schoenen afgeven bij de bewaker. Ik liep naar boven en een meisje volgde me. Ze legde mij dingen uit waarvan ik 90% al wist en ik heb daar even een gelovig ritueel gedaan. Voor de rest liep ze met mij over terwijl ze op der telefoon zat.

Eenmaal beneden moest ik 1000Ks betalen voor mijn schoenen. Terwijl alle mensen gewoon hun schoenen op de grond mochten zetten zonder te betalen.
1000Ks is maar 60 cent dus oke...
Vervolgens zei het meisje dat ze mijn gids was en ze zei dat het normaal 10.000Ks kostte, maar voor mij 5000Ks. Ik gaf haar uiteindelijk 3000Ks wat waarschijnlijk nog steeds veel te veel is. Zeker aangezien ze meer een last dan een lust was.

Eenmaal terug in het hostel heb ik mijn spullen gepakt en ben ik uitgechecked.
Ik pakte een grab naar Ashley waar vanuit we vervolgens naar het busstation gingen.

Op het busstation vonden we snel onze bus, maar we waren een uur te vroeg.
Ik besloot daarom snel ergens eten te halen en voor 2900Ks (€1,73) had ik 2 borden rijst met curry en een flesje coca cola.

De rest van de dag hebben we vooral in de bus richting Hpa-An gezeten. Bij een tussen stop heb ik weer even gegeten, maar thats it.

Eenmaal aangekomen bij het hostel zagen we dat alles vrij primitief is.

We liepen even rond in het stadje voor eten. Waar we uiteindelijk wat vonden.
Eten in Myanmar is enorm goedkoop en de porties die je krijgt zijn erg groot.

Eenmaal terug in het hostel heb ik een douche genomen in de meest zielige douche ooit, even gechilled en ben ik gaan slapen.

Dag 61

S ochtends vroeg ben ik opgestaan en heb ik mijn tas gepakt en ontbijt genomen. Het ontbijt bestond uit Myanmar noodles, naanbrood met soort bonen, fruit en een gebakken ei.

Na het ontbijt hebben we een scooter gehuurd en heeft een Belgisch meisje mij en Ashley gejoined. Het Belgische heette "Manon". We zijn eerst naar de Kyaut Ka Latt pagoda gegaan. Onderweg kreeg Manon een ongeluk. Een vrachtbusje reed op de vluchtheuvel achteruit, waardoor deze tegen de scooter van Manon kwam. Gelukkig was alleen de lamp kapot. De man zei eerst dat hij het zou reparen en we hem moesten volgen, maar hij kneep hem er snel tussenuit.

We zijn verder gereden naar de Pagoda. Deze Pagoda is boven op een bijzonder gevormde rots. Deze rots is in het midden namelijk zo smal dat het lijkt dat die het gaat begeven.

Na deze pagoda zijn we naar een grot gegaan. In deze grot wilde mensen met ons op de foto. Eenmaal door de grot konden we een stukje met de een bootje mee. Voor 4000Ks (€2,40) werden we verder gebracht en dat zelfs een stukje door de grot.

Eenmaal uit de boot liepen we terug en ook daar wilde veel mensen met ons op de foto.

Eenmaal terug bij de scooters aten we wat bij de voedselstalletjes en reden we terug.

We besloten rond zonsondergang bij de batcave te zijn. We reden hier naar toe en we waren mooi op tijd.
Er was een Duits koppel waar ik mee stond te praten tot de vleermuizen naar buiten kwamen.
Om 18.45 bij zonsondergang kwamen miljoenen vleermuizen naar buiten. 20-45 minuten zag je een zwarte walm boven je hoofd van de vleermuizen. Dit was een van de mooiste dingen die ik tot nu in mijn reis had gezien.

Onderweg naar het hostel hebben we nog even gegeten. En tijdens het eten viel de stroom uit.
Terug in het hostel viel ook daar de stroom uit.
Dit is iets wat ik al vaker mee gemaakt had in Myanmar.

Voor we terug waren hebben we snel Manons scooter terug gebracht waarbij ze de reparatie van de lamp zelf moest betalen (25.000Ks dat is €15,-) en hebben Ashley en ik onze scooter verlengd.

In de avond heb ik plannen gemaakt en ben ik gaan slapen.

Dag 62

S ochtends vroeg heb ik ontbijt genomen. Direct daarna heb ik naar de mogelijkheden gevraagd voor een bus naar Kalaw.
De man van het hostel zei dat er alleen nachtbussen gingen.
Ik besloot diezelfde dag nog de bachtbus te pakken.

Ik ben mij daarna direct gaan klaar maken was mijn tassen al gaan pakken. Ik kon direct uitchecken en mijn tassen achter de bali neerleggen.

Mijn plan was vandaag nog om Mount Zwebagin te beklimmen. Ik ben hier met mijn scooter heen gereden en er stonden maar een paar buitenlanders op de inschrijflijst. Dit gaf aan dat niet veel westerse mensen deze klim probeerde.

Onderweg naar boven passeerde ik veel mensen uit Myanmar die mij allemaal verbaasd aankeken. Ook veel mensen vroegen of ze met mij op de foto mochten. Ik denk dat ik wel 10x die dag met mensen op de foto ben geweest. Uiteraard heb ik ook 1 foto gemaakt met een paar mensen uit Myanmar.

Onderweg was ik af en toe alleen, want niet iedereen doet deze loodzware klim. Ik klom beetje bij beetje naar boven en stopte af en toe om van het uitzicht te genieten. Ondanks het niet super warm was zweette ik mij kapot.

Onderweg zag ik veel hagedissen en zelfs tot 3x toe een vuurrode krab. De scharen waren zo rood als maar zijn kan en de krabben waren zeker te grote van mijn hand.

Eenmaal boven was er een pagoda. Maar al snel besloot ik terug te lopen. Onderweg naar beneden passeerde ik veel mensen die ik op de heen weg al gepasseerd was en waarmee ik op de foto was geweest. Veel mensen zeide netjes "Mingalaba" (hallo) of gaven een hand, high-five of een enthousiaste glimlach.

Halver wegen de weg naar beneden kwam ik 4 man tegen die een loodzware kabel spoel op hun schouders droegen. En zwaar hadden ze het zeker. En dan te bedenken hoe ze dat hele gevaarte van een 10 meter hoge pagode naar boven hadden gekregen.

Eenmaal beneden ben ik terug gereden en heb ik mijn scooter ingeleverd. Daarna ben ik naar het hostel gegaan waar ik nog snel mijn was heb gekregen en heb gedouched. Vervolgens ben ik gaan eten en heb ik wat eten en drinken ingeslagen voor de nachtbus.

Om 18.20 liep ik naar de plek waar de bus zal vertrekken, maar zoals vaker in Azië was deze een half uur te laat.
Eenmaal in de bus heb ik gerelaxed, geslapen en 1x bij een pauze uit de bus geweest.

Tegen een uur of 10 s avonds ben ik toch echt in slaap gevallen.