Dag 94-96 Bolaven loop

Dag 94

Opgestaan en ontbeten. Daarna snel naar Miss Noy gelopen om een scooter te fixen en mijn backpack af te geven.

Aangekomen zeide ze dat de scoopy scooter (lichtere variant) voor 1 persoon genoeg pk's had en was ook goedkoper, maar blijkbaar was deze net uitverkocht, dus kreeg ik met een beetje korting een honda click 125i mee aangezien we al een soort mondelinge akkoord hadden.

Miss Noy is een scooter bedrijf dat alles weer over de Bolaven loop. Veiligheidstips zoals, waar te slapen, welke routes zijn veilig, wat te vermijden, welke watervallen kan je bewaakt parkeren, en waar worden de meeste mensen overvallen waren meer dan welkom.

Ze legde alles rustig en aandachtig uit en nam alle tijd voor je.
Na mijn backpack achter te hebben gelaten heb ik een mooie scooter en na te vragen ook een helm met gezichtsklep mee gekregen. (Vraag je dit niet, dan krijg je zonder gezichtsklep, maar op een tocht waar het al niet zo veilig is neem ik alle bescherming die ze me kunnen bieden.)

Snel afgetankt en terug naar het hostel waar Bastiaan, Iris en ik met onze kleine rugzakken zouden vertrekken.

Eenmaal weggereden moesten zij nog even tanken en hebben besloten bij een waterval op de kaart te stoppen.
Het dreigde heel hard te regenen, want het regenseizoen was immers al een paar weekjes officieel begonnen. Dus we schuilde 1x voor een aantal minuten, maar loos alarm.

We reden door en kwamen soms een andere groep westerse tegen die ik kende van Miss Noy die morgen.

Bij de waterval gingen we de straat in. En na 2km op slecht wegdek moesten we entree betalen.
Het leek dat het niet bewaakt was en met veel watervallen te gaan deze loop en het advies van Miss Noy deze waterval te vermijden vanwege diefstalgevoeligheid draaide we ons om.

Na een tijdje rijden stopte we even zodat ik wat kon eten. Voor 10.000KIP (€1,-) kreeg ik een goed gevoelde noodlessoep.

Onze eerste echte stop was Mr vieng coffee house.
Het Bolaven Plateau is namelijk een groot koffie en thee veld. En verser dan hier kan je koffie niet krijgen.
We scoorde een kopje koffie, die overigens goed was voor Laos begrippen, maar niet zoals in Nederland.

We reden verder en stopte voor nog een stop want Bastiaan en Iris hadden honger.

Onze volgende stop was de Tad Suong watervall. Tussen 11 AM en 4 PM gooien ze de dam altijd dicht waardoor je boven op deze (naar schatting 25 meter hoge) waterval kan staan en een uitzicht hebt.
Deze waterval had een bewaakte stalling voor 5000KIP (€0,50) wat ideaal was na het horen van alle verhalen over scooter diefstal.

Onze laatste stop was het Fandee hostel. Ruim 80km vanaf ons startpunt.
We boekte hier 2 bungalows. 1 voor Bastiaan en Iris en 1 voor bij.
Voor 60.000KIP (€6,-) had ik mijn eigen prive bungalow met badkamer.

We hebben even snel een biertje gedronken en zijn daarna na de Tad Lo en de Tad Hang waterval gelopen.

2 grote en breedde watervallen die zeker het moeite waard waren.

Terug in het hostel zijn we snel op en neer gereden naar Tad Suong in de hoop dat de dammen al geopend waren maar helaas geen water dat stroomde ondanks het al 6 PM was.

Weer terug in het hostel hebben we onze scooters binnen moet parkeren en hebben daarna eten besteld en gegeten.

We hebben meer mensen ontmoet en hebben plannen gemaakt voor de dag erna.

Vlak voor het slapen een douche gehad met een flink waterbesparende douchkop. Oftewel amper water en alleen koud. Daarna ben ik met mijn klamboe om gaan slapen.

Dag 95

S ochtends opgestaan en gegeten bij mama paps. Omdat Laos nog niet zo heel lang geleden een kolonie van Frankrijk was. Heeft het hier en daar aangenamen invloeden vanuit Frankrijk. Één daarvan is baguette en kaas. Verwacht nou niet een Frans stokbroodje of perfecte kaas, maar alles net wat anders.

Een omelet met kaas en groenten daarnaast een baguette. Ik bestelde los ook nog een extra  French baguette, maar dit veranderde onverwachts in fried bread.
Iets wat wel eens gebeurd in Azie is dat ze ineens iets anders maken dan je besteld. Zo wees ik French bread aan op de kaart en Fried bread stond niet eens op het menu. Dus hoe ik het verkeerd heb kunnen wijzen weet ik ook niet.
Het ontbijt was wel supper lekker samen met een Laos zoete koffie. Die we eigelijk zwart bestelde.

Iets anders wat ook heel normaal is hier in zuid Laos. Is dat ze in kleinere restaurants snel de ingredienten gaan kopen voor het ontbijt dat je besteld hebt.
Zo zag ik deze ochtend een jongen wel zeker 3x weg rijden en terugkomen met ingrediënten. Één keer koffie, één keer de baguettes en één keer eieren. Alles één voor één.

Na een lange tijd wachten was ons eten daar. Ondanks de bijzondere procedure was dit misschien wel het beste ontbijt zover in Azië.

We checkte uit en pakte onze scooters uit huis. Een familie heeft daadwerkelijk geslapen op de grond met meerdere scooters naast hun.
Onze scooters werden binnen gezet omdat diefstal hier heel normaal is.

We kwamen aan bij Mr Hook. Een dorp met bijzondere gewoontes. We kregen hier een tour over de koffie die ze verbouwde, de planten die als medicijnen werden gebruikt en ook over het dorp.

Het dorp is al duizende jaren oud. En heeft nog altijd veel oudenthieke gewoontes.
Meisjes van 8 worden uitgehuwelijkt aan mannen van 40. Het is ook heel normaal wanneer een meisje op haar 14e een kind uit dit huwelijk krijgt.
Het huwelijk hier kan je kopen. Je moeten dan 6 jaar lang een speciaal offer geven aan de familie van de vrouwlijke persoon. Ieder jaar 1 vast ding. De ene keer is het een buffel en de andere keer een scooter. De laatste keer is het een waterbuffelo en dan is de vrouwelijke persoon afbetaald.
Een man kan ook meerdere vrouwen hebben. Er waren zelfs mannen met 24 vrouwen.
Ook alle broers woonde samen met hun ouders. Dus er waren families die met 96 in 1 huis sliepen.

Andere bijzondere dingen waren kinderen die vanaf hun derde levensjaar al tabak door een bong rookte. Dit doen ze om de muggen weg te houden van de kinderen wanneer de moeders aan het werk zijn en de vaders niet in de buurt zijn. De muggen hier kunnen namelijk malaria hebben.

Duizende jaren geleden offerde dit dorp ieder jaar 1 persoon. Maar tegenwoordig doen ze dit met een waterbuffelo. Voordat deze offering begint hebben ze een andere kleine ceremonie. Het hele dorp gaan namelijk achter 1 losgelaten puppy aan rennen en probeert deze puppy dood te schoppen. Als de puppy dood is kan de waterbuffelo geoffert worden.

Veel mensen in het dorp kunnen niet lezen en schrijven en geloven dat de aarde plat is.
Het dorp geloofd in zwarte magie.
Wanneer iemand overlijd zonder natuurlijke dood. Dan moet de hele familie in dit huis verhuizen naar het bos buiten het dorp voor 5 jaar. Daarna mogen ze terug keren in een ander huis, want hun huis is vervloekt.

Ook denken ze in dit dorp dat blond haar komt van te veel rode wijn drinken en denken ze dat "witte mensen" oneindig geld hebben. Ook denken ze dat wij nooit hoeven te werken. Wij zijn wit, want wij worden nooit vies. Wij laten Afrikanen voor ons werken, want die zijn nog zwarter dan de mensen in Laos die alleen voor zichzelf werken.

Na deze tour zijn we verder gereden en wilde we nog 2 watervallen bezoeken. Bij de eerste waterval stopte we en hadden we van een afstandje gekeken. We waren al wat later en we waren ook wat uitgeput.
Er stond een onveilig stukje rijden voor ons. De aankomende 10 kilometers staan bekend om slechte wegen en mensen die van hun scooters af worden getrokken of geslagen en vervolgens worden beroofd van hun scooter.
Wij wilde dit stukje nog voor het shemerig werd passeren en dit deden we ook.

We kwamen aan bij een guesthouse, maar deze zat vol. Uiteindelijk vonden we een guesthouse waar nog 1 kamer vrij was voor 2 personen. We vroegen om een matras extra zodat we met zijn 3e deze kamer konden delen. Dit was mogelijk. Uiteraard was het bed op de grond voor mij aangezien Iris en Bastiaan een koppel waren.

Vervolgens gingen we ergens eten. Dit restaurant had vogels die je al snel na gingen praten, maar ook bijvoorbeeld het Mario deuntje van wanneer je dood gaat konden doen.

Na wat eten gingen we na een bar. Dit bleek uiteindelijk een prositutiebar te zijn. Maarja... ze hielpen ons als normale gasten en we werden normaal behandeld.

Daarna zijn we gaan slapen. Terwijl we vlak voor het slapen nog een dikke vette spin zagen kruipen waar we niet bij konden.
Naja dan maar slapen op goed geluk dat die spin daar blijft.

Om 23.30 werd ik nog wakker en zag dat de spin al verdwenen was. Naja... zal vast wel goed komen.

Dag 96

S ochtends opgestaan en onze tas gepakt. Bastiaan had een verjaardscadeautje. De spin lag namelijk onder zijn tas.
Toen we naar buiten liepen waren om half 8 s ochtends al mensen aan het barbecueen en aten daarnaast rijst.

We hebben ons uitgecheckt en onze scooters uit het afgesloten scooterhok gehaald.

We zijn naar een ander hostel gegaan om daar te kunnen ontbijten. Ook hier hadden we weer het tafereel dat ingredienten snel gekocht moesten worden.

Na wat terug gereden te hebben over het gevaarlijke stuk van deze rit. Hebben we een watervallen complex gevonden. We hebben hier 4 watervallen bezocht. Helaas is dankzij het regenseizoen en traptreden gemaakt van modder het niet ideaal om naar de voet bodem van iedere waterval te lopen. Vandaar dat we deze watervallen alleen van een afstandje konden zien.

We zijn verder gaan rijden en hebben bij een tankstation nog even gegeten.

Later zijn we bij de 2 hoofdwatervallen aangekomen. Dankzij het vele toersitme bij deze watervallen zijn hier al betere facaliteiten aangeleged zoals betonnen traptredens.

Deze twee watervallen waren erg hoog. Ik denk allebei minimaal 75 meter.

Terug bij Miss Noy heb ik mijn scooter ingeleverd en moest ik 255.000KIP betalen (€25,50) voor 3 dagen. Daarna ben ik naar mijn hostel gelopen. In dit hostel stikte het weer van de Nederlanders, zoals het overal wel doet in Laos.
Ik ontmoette hier dan ook 2 Nederlandse meiden waarmee ik een kort avondje met eten en drinken heb doorgebracht.

Eenmaal terug in het hostel ben ik mijn tas gaan re-packen, heb ik een douche genomen en ben ik gaan slapen.